Zorbam Beni Sevemez Ki

BÖLÜM 2

Ne!

Bu çocuk kafayı mı yemişti.

Ne alakaydı ki şimdi.

Normal bir merhabanın karşılığı bu mu?

Evet, biliyorum ki beni zor günler bekliyor çünkü bu çocuğun davranışlarından geleceği gördüm.

Beni zor günler bekliyor.

Hiç muhattap bile olmamaya karar verip sustum.

Bu hoşuna gitmiş olacak ki güldüğünü hissettim.

Sorun değildi kendimi tutabilirim, çünkü yine aynı zorbalığa maruz kalmak istemiyorum.

Evet çözüm hiç bulaşmamak olmalı.

Ders zili çaldığında sıradan kafamı kaldırdım uyuya kalmış olmalıydım.

O sırada aklımda bir soru işareti belirdi.

Yanıma oturan çocuğun adı neydi ki?

Evet içime kurt düşmüştü bir kere.

Şimdi yine ondan kötü sözler yiyecektim, belkide bunun üzerine adını bile öğrenemeden gitmek zorunda kalacaktım

Ama bunu göze aldım ve yana doğru dönüp onca lafın üstüne "Adın ne?" Diye sordum.

Bana döndü ve sinirli bir şekilde "SANANE!" Dedi.

Ne istiyordu ki bu çocuk.

Tam o sırada arkadaşları olduğunu düşündüğüm bir grup erkek ona doğru "Bora basketbola geliyor musun çıkışta?"
Dedi.

Demek adı buydu, ama soyadını hala öğrenememiştim.

Onun da sırası gelir diye düşünüyorum.

**************************************
Okul ben daha farkedemeden bitti.

Bu şaşırtıcı çünkü genelde zaman bir türlü geçmez.

Fazla umursamadan çantamı koluma takıp merdivenleri inmeye başladım.

Son anda montumu unuttuğumu farkettim.

Şimdi tekrar yukarı çıkmak zorundayım.

Hızla geri dönüp montumu aldım.

Herkes çoktan gitmişti.

Bende gitmek için aşağı indiğimde Bora ve arkadaşlarını gördüm.

Sanırım Bora'ya tezahürat yapıyorlardı.

Tam gidecekken bende tezahüratı duydum.

"BORA YILMAZ"
"BORA YILMAZ"
"BORA YILMAZ"

Bununla birlikte okuldan çıktım.

Nedensizce bende içimden "Bora YILMAZ'" fiye geçirerek eve gittim.

Arkadaşlar ilk yaIm olduğu için bölüm çok kısa olmuştunwnde bu sefer uzatayım dedim nasıl biraz daha mı uzatmaları?
Neyse baiii!