18.Bölüm

316 18 7
                                    



Astoria: NE bana vuran oydu ama

Albus: gerçekleri öğrendim sana vuran her  ne kadar oysa da hak eden de sendin

Annesi: sizi bakanlığa şikayet edeceğiz hepinizi attıracağız burdan

Emma: rüyanızda görürsünüz

Babası: göstereceğiz size gel kızım gidelim bu aptal yerden

Emma: zahmet olacak

Onlar gidince albus bana döndü ve konuşmaya başladı

Albus: onlar adına çok özür dilerim kızım. Dedi

Bu lafı beni duygulandırmıstı çünkü ilk defa biri bana kızım diyordu ne babam ne de annem bugüne kadar bana kızım kelimesini kullanmamıştılar onlat hep benden nefret ederlerdi

Emma: rica ederim efendim asıl özür dilemesi gereken kişiler onlardı sizin özür dilemenize gerek yok izninizle çıkabilir miyim

Albus: tabi çıkabilirsin akşam yemekte görüşürüz

Emma: görüşürüz efendim

Ordan çıktım ve odama gittim

Akşam yemeğine inme gibi bir planım yoktu inmek istemiyirdum

Üzerimi değiştirdim ve yatağa uzanarak kafamı yastığa koydum

Bugün sadece uyumak istiyirdum gerçek dünyadan biraz olsun uzaklaşmak istiyordum

Gözlerimi kapatır kapatmaz uyuya kaldım



HIZLI GEÇİŞ
2 AY SONRA

O olaydan beri Aradan iki ay geçmişti ve ben gerçekten artık dayanamıyordum

Sebebim ise theodore ile anlaşamıyordum eskisi gibi değil daha aptal gibi davranıyordu ve ondan bu sebepten dolayı ayrılmıştım

Bundan kurtulmuştum ama tek problemim tom'du

Peşimi bırakmıyordu ne zaman görse kendisini affetmemi istiyordu resmen beni takıntılı hâle getirmişti

Geçen yaşadığım bir olaydan sonra onun gerçekten pişman olduğunu anlamış ve affetmek istemiştim zaten bana gerçekleri de anlatmıştı ama affetmedim

FLASHBACK

Tom: sana yemin ederim sadece bir plan içindi ben asla sana böyle davranmam davranamam ben seni kendimden bile çok seviyorum sen bana huzur veriyorsun ilk defa sende böyle hissediyorum lanet olsun o güne keşke, keşke bir plan için bile olsaydı sana öyle davranmasaydım lütfen affet

Emma: seni affedemem ben tom seni asla affedemem

FLASHBACK SONU

Ofisimde yine her zaman ki gibi gelen dosyaları hallederken kapım çaldı

Emma: geel

Kapı açıldı kimin geldiğine bakmadan

Emma: hızlı ol biraz işlerim var

Tom: bana da ayiracak zamanın vardır herlade sevgili emma'cım

Emma: sensen hiç yok defol seninle uğraşamam

Yanıma geldi ve hemen karşıma oturdu


















Nasıldı canlarım💚💚

PROFESÖR EMMA LOOMİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin