Hastahane
Doruğun ölümünden 1 saat geçmiştir herkes perişan haldedir
Ömer , Oğulcan , Tolga , berk ve Akif cenaze işlemleri ile ilgileniyordur
Yasmin , Aybike , süsen de asiye ve Nebahat hanımın yanındadır
Yasmin : asiye nasıl toparlanacak
Aybike : ah bir bilsek
Süsen : Nebahat hanım lütfen şu sudan içer misiniz
Nebahat : benim oğlum aç mı gitti, susuz mu gitti bilmiyorum içemem
Herkes ağlıyordur
O sırada yasminin annesi , babası ve sarp gelir
Şevval : Nebahat hanım başınız sağ olsun ben ne diyeceğim bilmiyorum
Nebahat : sağolun Şevval hanım der
Ahmet : Akif beyler nerede
Yasmin : cenaze işleriyle uğraşıyorlar
Ahmet ve sarp oraya giderler
Ahmet Akif'e sarılır ve çocuklara başla selam verir
Ahmet : Akif bey başınız sağ olsun ne diyeceğim bilmiyorum , çocuklar sizinde başınız sağ olsun
Herkes : sağ olun der
Sarp : başınız sağ olsun arkadaşlar
Hepsi : sağol der
Aradan zaman geçer doruğu morga alırlar
Kızlar dorukların evine geçer cenaze orada olacaktır
Helvalar kavrulur
Asiye ve Nebahat çok kötü durumdadır
Yasmin : Aybike asiye ye bir kez daha sakinleştirici mi yaptırsak
Aybike : bilemedim ki hiç iyi görünmüyorlar
Yasmin bu gece orada kalmıştır
Zar zor da olsa
Asiye ve Nebahat hanım uyumuştur
Herkes yataklara geçerler
Ama yasmini uyku tutmaz , Tolga'yı da
Yasmin aşağı iner koltukta oturup ağlayan bir Tolga ile karşılaşır
Yasmin : Tolga
Tolga göz yaşını siler
Tolga: sen uyumadın mı
Yasmin : uyuyamadım belli ki sende öyle
Tolga kafa sallar
O sırada Oğulcan , Berk ve Ömer de gelir
Ömer : yasmin sen uyumadın mı
Yasmin : uyku tutmadı , Asiye zar zor uyudu ağlaya ağlaya der gözlerinden yaş akar
Ömer : nasıl toparlayacaz
Tolga : bilmiyorum kardeşim bilmiyorum
Yasmin : sizler sabırlı olun , metanetli olun
Tolga : mecburuz başka çare var mı
Yasmin : haklısın
Berk : ah doruk ah nereden bilebilirdik ki dün son kez gördüğümüzü
Yasmin : hayat ne garip değil mi
Tolga : öyle öyle
Oğulcan : yasmin
Yasmin ; efendim
Oğulcan : neden buradasın
Yasmin : nasıl yani size destek olmak için
Oğulcan : bize destek olmak için? Daha tanıştığımız 3 gün bile olmadı biraz garip değil mi
Tolga : ne diyorsun oğlum bize destek olmak istiyor işte
Oğulcan : bize acıyor, acıyor destek değil bu
Yasmin : Oğulcan ben asla böyle bir şey düşünmedim bile Asiye'yi öyle görünce bırakamazdım ben
Ömer : yasmin herkesin sinirleri bozuk sen kusura bakma
Oğulcan : baksın lan baksın bizim kardeşimiz gitti canımız gitti senin acımalarınla uğraşamam
Yasmin : ben gitsem iyi olucak der
Tolga : ne yapıyorsun oğlum
Oğulcan: yalan mı sen demiyormuydun yasmin de sarpın aynısı aynı bokun pembesi diye
Yasmin : böyle mi düşünüyorsun
Tolga ; ilk tanışmamızda demiştim
Oğulcan : yasmincim tamam teşekkür ederiz ama bize acımana gerek yok biz bize yeteriz zaten
Ömer : yasmin hadi sen yukarı çık sinirler bozuldu
Yasmin kafa sallar
Tam çıkarken Tolga peşinden gider kolundan tutup
Tolga : yasmin ilk tanışmamızda söylediğim bir şeydi
Yasmin : sorun değil şuan ben önemli değilim yarın giderim evime zaten der ve odaya çıkar
Yasmin ağlıyordur
Aybike : ne oldu
Yasmin ; hiç
Aybike : olmuş işte kızım ne oldu anlatsana
Yasmin : Oğulcan neden buradasın bize acıyorsun, acımana gerek yok gibisinden konuştu bide şey
Yasmin : Tolga benim için sarpla aynı değil mi aynı bokun pembesi demiş
Aybike : evet ama o seni tanımadan önceydi oğulcana gelirsek de doruğa düşkündü , sinirleri bozuk aldırma sen
Yasmin : sorun değil şuan önemli olan ben değilim
Der onlarda zar zor uyur
Sabah
Doruğun cenazesi vardır
Herkes perişan haldedir
Asiye : gömmesinler , Ömer birşey yap ne olur
Ömer Asiye'nin başından öper
Nebahat ve Akif de zor ayakta durmaya çalışıyordur
Yasmin : Allahım çok kötü der ağlıyordur
Tolga : bak yasmin 17 yılımı gömüyorun
Yasmin daha çok ağlar Tolga da ağlıyordur
Oğulcan : ah benim güzel kardeşim ne acelen vardı
Berk : güle güle çocukluğum
Sarp da çok üzülmüştür
Gömme işi biter
Asiye toprağın üstüne yatar
Asiye : ben şimdi kime dert yanacağım kime ağlayacağım kimi öpeceğim benim canım sevgilim
Doruğum , sen hep benimle olacaksın der ve toprağını öper
Yasmin ve Tolga birbirlerine bakarlar ve sarılırlar
Yasmin : geçicek der
Tolga : geçmeyecek , Alışacağız der
Oğulcan Asiye'nin yanına çöker
Oğulcan : Asiye'm , güzelim haydi gidelim
Nebahat : Akif doruk burada mı kalacak o tek kalamaz ki
Akif ; haydi hayatım
Nebahat : hayır olmaz
Akif ve Aybike zorla tutar kolundan kaldırır
Nehabat ; annemmm , geleceğim oğlum seni tek bırakmam ben
Herkes daha çok ağlıyordur
Ömer ve süsen de Asiye'yi kaldırır
Süsen ; Asiye'm hayde
Asiye ; gidememmm
Ömer : asiye kızım haydi
Asiye ağlaya ağlaya gider
O sırada yasmin Tolga ve Oğulcan da arkadan yürüyordur
Oğulcan : yasmin ben dün için özür dilerim
Kendimi kaybettim
Yasmin : önemli değil Oğulcan lafı bile olmaz
Oğulcan : arkadaşız dimi
Yasmin : arkadaşız der ve sarılırlar
Sonra Oğulcan Aybike çağırınca koşar
Yasmin ve Tolga arkadan yürüyordur
Tolga : yasmin ben özür dilerim
Yasmin : şiii boşver o konuyu geçti bitti ilk tanıştığımızda birbirimizi sevmedik bu doğru
Tolga : ama şimdi
Yasmin : iyi bir arkadaşız
Tolga : iyi bir arkadaşız der
Yasmin : Tolga asiye nasıl toparlanacak
Tolga : bilmiyorum güzelim
Yasmin : ne dedin
Tolga : pardon ben şey
Yasmin : yok kızmadım da şaşırdım
Tolga : eee şey ne diyordum bilmiyorum bir şekilde toparlanacak
Yasmin ; sizler de öyle Allahım sabır versin
Tolga: amin inşallah der ve yürümeye devam ederler
Herkes tek tek evlerine dağılır
