Kaybedenler Kulübü

Meleğim.

Karanlık, ve ıssız bir ormandayım.
Amansızca kaçıyorum korkularımdan.
Neyden korktuğumu bile bilmiyorum
Hangi korkumdan kaçıyorum?

Karşımda, bana doğru geliyor.
Beni korkularımdan, kaçtıklarımdan kurtaracak
Kanatları olmayan, muazzam bir melektir.
Gülüşü, ormanıma güneşi getirir.

Sevgilim, kurtar beni bu derin çukurdan.
Sevgilim, kurtar beni bu amansız kaçışlarımdan.
Neden korkuyorum, inan bilmiyorum sevgilim.
Sadece beni kurtar istiyorum.

Ellerimi tut, kurtar beni bu çukurdan.
Öp dudağımı, hiç durmadan.
Bilirim ki ancak böyle kurtulabilirim.

O amansız koridorlar, o çığlıklar korkutmuyor
Ağlayarak uyuduğum geceler korkutmuyor.
Sanırım ki beni en çok korkutan,
Seni kaybetmekten başka birşey değildir.