Ağaçlar oksijen üretir,
Nefes alır insanlar.
Ancak hiçbir nefes,
Bir aşkın kokusu gibi nefes aldırmaz insana.
Hiç nefessiz kaldı mı bir orman?
Yağmur ıslatır, nefes aldırır ağaçlara.
Ancak benim seni koklamam,
Ağacın yağmurdan sonra aldığı nefes gibiydi.
Yağmurlar bile söndüremez,
Bir ormanın ateşini.
Ancak, bir damla göz yaşın,
Söndürür ateşin öfkesini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybedenler Kulübü
Poesíakendi siirlerim baskasinda benzeri olabilir inanin bilmiyorum eglencesine actim
