22." Neden ?"

68 2 0
                                    

Bu konuyla ilgili iyi olan birini tanıyordum doğumumdan beri yanımda olan biri o kişi...

Ateş AVCI. Abim yerine koyup en çok sevdiklerimden biri ama bana yardım eder miydi bilmiyordum çünkü sırf onu korumak için düşmanının tarafına geçmek durumunda kalmıştım. Saat 06:00 dı Alper'in yanından kalkıp çalışma odama girdim. Şifreyi artık kimseye güvenmediğim için sadece ben biliyordum. Hemen bilgisayarın başına geçtim. Ateş AVCI'yı arattığımda tüm bilgileri çıktı. Evet hackledim. Şirketinin telefon numarasını aldım. Ordan bir randevu aldım ama benim adıma değilde şirketin adına almıştım çünkü şirketin benim olduğu bilinmiyordu. Bu işi hallettikten sonra Ateş abimin benim ona ihanet etmediğimi kanıtlamak için biraz çalışmaya başladım. Beni tehdid ettikleri videoyu buldum ve benzeri şeyler Kesinlikle vidyoyu  birini tehtit ederek almadım. Hemen işimi bitirdikten sonra kağıtları bir dosyaya ve videoyu da bir Harddiske yükleyip dosyayı kapattım ve odamın kasasına koydum. Sonra Alper'in yanına geri çıktım. Yanına yatıp uyudum.

4 saat sonra :

Uyandım ve Alper'in beni izlediğini fark ettim ona gülümsedim ve yataktan kalktım Ateş abimle olan randevu saatim 16:30 daydı.

Hemen kalkıp üstümü giyinmeye başladım. Ama sade giyindim çünkü daha gitmeme 6,5 saat vardı.

Hemen aşağı indim kahvaltı hazırlamak için ama masaya baktım ve kahvaltı çoktan hazırlanmıştı mutfağa baktığımda Melih, çocuklar, abim   vardı onlara gülümsedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hemen aşağı indim kahvaltı hazırlamak için ama masaya baktım ve kahvaltı çoktan hazırlanmıştı mutfağa baktığımda Melih, çocuklar, abim   vardı onlara gülümsedim.

Ada "Ooo hanımlar beyler sabah şerifleriniz hayr ola. Hayırdır siz niye kahvaltı hazırladınız ben yapardım." Dedim. Melih geldi ve yanağımı öptü.

Melih "Olmaz onların dayısı ve ablaları olarak size ilk ve son kahvaltımızı hazırladık." Dedi. Herkes birbirine ciddi ciddi baktıktan sonra hepimiz bir anda gülmeye başladık.

Ada "Ya neyse ellerinize sağlık." Dedim. Barın abi üstünde sıfır kol tişörle aşağı indi.

Barın "Hadi yemekler yensin sonra da dışarı çıkıyoruz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Barın "Hadi yemekler yensin sonra da dışarı çıkıyoruz." Dedi.

Ada "Ama bak şöyle şeyler giyme sonra abilerime kem gözle bakıyorlar kıskanıyorum. (Alper'e döndüm) sende beyefendi sizin içinde geçerli istemiyorum giyemessiniz kardeşim ya-sak bit-ti konu kapanmıştır." Dedim. Hepsi güldü. Bende ağlamaya başladım.

Üvey AbilerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin