Kazumi's POV
MAAGA akong nagising. It's 4 am pa lang. I'm ready!!!
"Oh twinsis.'San punta mo? Aga pa ah? Magja-jogging ka ba?" tanong sa akin ni Kayla---my twin sister. Kagabi lang siya umuwi.
Habang natutulog ako. Ayun kumatok siya. I don't know pero mukha siyang umiyak. Tapos ayaw niya din akong kausapin kagabi.
"Ah? May balak ka pala na kausapin ako ngayon Ate Kayla 'no? After ignoring me kagabi!" nakapamaywang na sabi ko sa kanya.
She's my identical twin. Ang pagkaka-iba lang namin is the way we talk. She talk straight tagalog or english. While me? Haha. Halo-halo. I mean. Magkasamang tagalog at English.
The way we dress. She is more on vintage. Ako naman fasionista. Hahaha. I have curly wavey hair tapos color pink. While her. Curly black hair. Tapos laging nakapony tail. She has this glasses pa na ang lakas maka-nerdy. Tapos lagi siyang may hawak na apple or book.
Hay nako ate Kayla!
Like kahit na identical twins kami. Were really opposite to each other. And were close a bit. She's so mahinhin kasi. Habang ako! Ang gaslaw ko.
Napakamot na lang siya ng batok niya. Then she run. Aish. What a crazy girl. I look at my wrist watch. Oh my Gee! It's 4:30 am na!! Baka di ko maabutan yung sunrise.
I run na palabas ng condo ko. Baka 'di ko pa maabutan yung sunrise. Magja-jogging na lang ako papunta sa sunrise and sunset cafe. Malapit lang naman eh. Ewan ko ba kung bakit ako nag taxi kahapon.
Ok. While I'm running around I saw Adley. Or maybe that's not him. Hay nako! Kung ano-ano na naman nakikita mo Kazumi Tiu!
I'm half Japanese half Chinese. My mom and Dad are separated. Kami ni Ate Kayla kay Dad kami nagstay. Mom is so nakakainis kasi. She chose her kabit instead of us. I'm really mad at her. Simula nung maghiwalay sila mom at dad dito na kami ni ate Kayla sa Philippines. It's ok to Dad naman kasi busy din siya sa Japan.
Ok back to reality! I'm here na sa sunrise and sunsef cafe. Hay buti naman. Hindi naman ako masyadong napagod.
Sa labas ako na upo para mas makita ko yung sunrise.
"And we meet again, Sugar berry!" bati sa akin ni Adley. Sino pa ba? Siya lang naman tumatawag ng Sugar berry.
I just rolled my eyes at him. "Akala ko ba hindi na tayo magkikita? I think this is destiny."pagmamayabang nito sa akin.
"Ang korni mo 'no?" i said then rolled my eyes at him again.
"Wala ng mas ko-korni pa sa call sign na binigay mo sa akin. Sugar plump spice. Amp."he said.
"Ikaw nga pinangatawan mo 'yang Sugar berry, e!" i said ng naka pamaywang. Kahit nakaupo ako.
"Ang cute kaya. Pero maiba ako, ginugulo ka pa rin ba ng ex mo?" he asked.
"Sa ngayon, hindi na... Pero I think nasaktan ko yung ego niya kaya may chance na balaikan niya ako."i said then watch the sunrise.
"Alam mo dito ka na lang lagi sa cafe na 'to. Dito ka na lang tumambay kahit wala kang order-in. Mas safe ka dito."he said then smiled at me.
Why. Why do I feel something in my tummy para siyang washing machine nung bigla si Adley ngumiti. Hmm. Baka dahil wala pa akong breakfast.
"So, pagsinabi kong nandito ako pupuntahan mo ako? Grabeng fake boyfriend naman 'to."I said. The sun rose up na.
"Bakit kita pupuntahan eh dito ako nagta-trabaho?" he asked me.
"What?!" bigla akong napatingin sa kanya dahil sa sinabi niya.
