Kalbimdeki Yerin

"Güzelliğim"

Her zaman kalktığım gibi sıkıcı güne gözümü açtım yeniden. Aşağıdan babamım bağırış sesleri geliyordu, abilerime kızamadığı için anneme bağırıyordur. Babam, ben ve annemi hiç sevmezdi. Aslında beni sevmezdi, annemide beni doğurduğu için sevmezdi. İki abim vardı, ikiside beni severdi. Ben universiteye girdiğimi öğrenen abimlerim çok sevinmişti fakat babam abilerimin girmesini isterken benim girmem onu baya affalatmıştı. Bir ay okuduktan sonra babam çıkartdı beni, okuyamadım. Şuan yirmi yaşımdayım. Abilerim gizli göndermek isteselerde ben istemedim. Babamın, "O kızdan kurtulmağın en iyi yolu evlenmek yada ölmektir, Hatice!" diye bağırması ile irkildim. Ne diyordu bu adam ne evlenmesi, ölürümde evlenmezdim. Hemen pijamalarımı çıkarıp üstüme etek ile beyaz t-shirt giyidim. 11 Ağustos doğum günümdü yanı 4 ay kalıyordu ben, abilerimin israrı ile ilk kez doğum günü kutlayacaktım.

Telefonumuda alıp odadan çıktım. Saat öğlen 3-e geliyordu. Gece saat 4-de uyumuştuk Ali abimle. Ali abim muhtamelen uyuyordur, Vukar abim ise şirkettedir. Evde annemle babam kavga ediyordu. Aşağı indiğimi gören babam bana öfkeyle baktı.

Bana baktığı zaman gözlerinde gördüğüm tek duyguydu, öfke.

Alışkındım bu haline. Bana çoğu zaman el kaldırmazdı. Ona karşı çıktığım zaman kendimden geçene kadar döverdi ama. Babam beni görür görmez sırıttı. Allah hayır etsin, bu bana güler miydi ya?

Annemin kırmızı gözleri bana döndü. Yalvarırcasına gözlerime bakıyordu. Ne oluyordu? Neden kavga ediyordular?
Babam bana doğru gelmeye başladı, "Güzel kızım benim, seni zengin bir adamla evlendiriyorum. Akşam seni istemeğe gelicek." dediğinde başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne diyordu bu?
Dudaklarım titremeye başladı. Şimdiye kadar kimsenin yanında ağlamamıştım, yalvarmamıştım. Babam beni dövdüğünde bile duygusuzca kalıyordum. Yanlız olduğumda ağlıyordum, yanlızlığımla boğuşuyordum. Ama asla ama asla kimsenin yanında ağlamamıştım.

"Ne diyorsun baba, ben kimseyle evlenmem" dediğimde duygusuz yüzü yine gelmişti ama hemen gülümsedi, "Kızım, sabrımı zorlama eveleneceksin dedim evleneceksin"
Gözlerim dolmaya başlamıştı. Her şeye göz yumardım ama zorla evliliğe değil. "Evlenmeyeceğim!" dediğim an yüzüme ilk kez vu kadar sert tokat atmıştı. "Ben bir kere evleneceksin dedimse, evleneceksin duydun mu beni Adal Yılmaz" dediğinde Vukar abim bağırdı. "Kim lan benim kardeşimi istemeye gelen piç" dediğinde babam sinirlenemedi sinirlenmedi. "Kaan Demirel" dedi babam. Vukar abim duyduğu isimle kaskatı kesilmişti. Ne oluyordu burada?

Babam anneme döndü, "Akşama her şey kusursuz olacak. Kızında hazırla" dediğinde annem kolumdan tutup odama götürdü. Ben ise şaşkınlıktan bir şey yapamıyordum. Yanağım kıpkırmızıydı. Şerefsizin parmak izleri kalmıştı yanağımda. Dudağımın kenarı patlamıştı. Kanıyordu..

Annem yanıma ağlayarak gelip peçeteyle kanı silmeye başladı.
Güzel annem, bu kanı peçeteyle sildin, peki kanayan ruhumu ne ile sileceksin?

Annem gözlerimin içine bakıyordu. "Kızım, annem yapacağım bir şey yok özür dilerim" dediklerini algılayamıyordum. Nerden çıkmıştı bu evlilik?
"Annem, ne olur tepki ver. Yakma kızım canımı."
Anneme baktım, sarılıp iç çeke çeke ağlıyordu. Ellerimi beline sardım. İçim çıkana kadar ilk kez birinin kolunda ağladım. Annemin yanında bile ağlamamıştım. Bana ne yaptılar. "Korkma annem, abilerim vermez beni o adama. Merak etme evlenmem ben. Gerekirse abilerime söylerim ikimizi başka yere gönderir. Artık kalamayız burda. Bekle benim güzel annem abilme konuşup geleceğim."

Annem bana olumsuz yönde baktı. Kimdi ki bu Kaan? Hemen aşağı indim. Vukar abim ellerini kafasına koyup yere bakıyordu."Abiciğim, beni vermeyeceksin değil mi?" dediğimde kafasını kaldırıp bana baktı. Gözleri kıpkırmızıydı ne yani abim ağlamışmıydı. Hiç bir zaman ağlamayan aksine hep gülen abim şuan ağlıyor muydu?
Hemen ayağa kalkıp bana sarıldı. "Özür dilerim abim, özür dilerim, bin kez özür dilerim. Ne olur affet beni" dediğinde bir şey yapamayacağını anladım. Kırık bir gülümseme yayıldı dudaklarıma. Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. "Önemli değil abim, canın sağ olsun"