FİNAL

2 0 0
                                    

Üstünde yazlıklar vardı ve ağlıyordu ben de sordum.

Minho:"Bu soğukta bu kıyafetlerle ne yapıyorsun ve neden ağlıyorsun"

Birden yüzüme baktı b-bi dakika bu On-ju

On-ju:"M-minho"

Minho:"On-ju n-ne olu-"diyemeden yapıştı dudağıma.

On-ju'nun vurulduğu gün On-ju' dan

Karnımın ortasında bi acı hissettim gerisi karanlık. Uyandığımda hastanede değildim. Etrafa bakındım. Karanlık bi yerdi. Çok korkuyordum. Birden karşımda Jyp'yi gördüm.

JYP:"Hiç bi soru sorma ve sadece beni bekle. 4yıl boyunca saklanıcaksın. Ölü olarak bilinmeni istiyorum. Ölmediğin açıklanınca yine grubuna dönersin. Ama linçleniceksin bunun için yapıyorum zaten. Sen linçlen, ben ünleneyim. Değil mi? " diyip odadan çıktı.

Ben hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. 4 yıl boyunca aynı odada kaldım. Hiç dışarı çıkmadım.

4 yıl sonra On-ju'dan

Sonunda çıkabilmiştim. İlk gideceğim yer Minho'yla hep gittiğimiz bi yerdi. Yani oraya gitmem gerekti. Ne evim var, ne yemeğim var, ne de konuşacağım bi insan. Ben de hemen oraya gittim. Orda hep oturduğumuz bi yer vardı. Boş olması dileğiyle koşmaya devam ettim. Oraya geldiğimde nefes nefese kalmıştım. Burda bi kişi bile yok. Dileklerim kabul olmuş. Hemen Minho'yla hep oturduğumuz yere gittim ve kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Çünkü Minho'yu belki bi daha hiç göremiyicektim. Hava soğuktu ve benim üstümde yazlıklar vardı.

Nedeni ise ben orda sadece 2 kere üstümü değiştirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Nedeni ise ben orda sadece 2 kere üstümü değiştirdim. Yani 2 tane kıyafet verildi. Her gün biri yıkanıyordu. O yüzden hala bu kıyafetlerleyim. Buraya bi insanın daha geldiğini hissettim. Olamaz mıydı herkes gelebilir buraya. Bana doğru yaklaştığını hissettim ve üstümde bi gölge oluştu ve yıllardır duymadığım o sesi duydum. Nerde duysam tanırdım... B-bu Minho. 

"Bu soğukta bu kıyafefetlerle ne yapıyorsun ve neden ağlıyorsun."

Beni görünce göz bebekleri yavaiça büyüdü ve gözünü ovuşturdu. 

"M-minho"

"On-ju n-ne olu-"diyemeden ayağa kalkıp yapıştım dudağına aşk işte ne yapıcaksın.

En son ikimizin de nefesi bitti ve ayrıldı. Alınlarımızı birbirimize baktık. İkimiz de nefes nefeseyedik. Bir eliyle yanağımı oşuyordu, diğer eliyle de belimden tutyordu ve beni kendine sarıyordu ben üşümeyiyim diye.

4 YIL SONRA

"Kızım hadi geç kalıcaksın." 

"Tamam anne geliyorumm."

Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bu 4 yıl içinde Minho ile evlenmiş hatta bi kızımız olmuştu. Zaman böyle akıp gidiyor işte...  

"Hayatım hadi jiu geç kalıyor."

"Ben hazırım onu bekliyorum."

"JİU HADİİİ"

artık çok mutluyun bi kızım,yakışıklı bi kocam var...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

bu seferr cidden final sizi seviyorum kitaplarımı okumayı unutmayınnn 

💋💋💋❤️❤️❤️💕💕💕

Sadece Gülümsedi_Lee Min-ho-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin