"කොහොම ද පුතා ඉතින්? දැන් ඔයට හොදයිද? මන් ඔයව බලන්න එන්න හිටියෙ. කොහෙද ඉතින් මේ වැඩත් එක්ක මාව හරියට හිර වෙලා හිටියෙ."
"අනේ කරදර වෙන්න එපා සර්. මට දැන් හොදයි සර්. මන් දැන් හැමදාම school එනවා. කොහොමහරි A/L හොඳට pass වෙන්නත් ඕනනෙ."
"ඔව් පුතා. හැබැයි ඔයා ගොඩක් මහන්සි වෙන්නත් එපා. ඔයා තව ටිකක් rest කරන්න. ඔයා හිටියට වඩා ටිකක් කෙට්ටු වෙලාත් වගේ. හොදට කාලා ඉන්න. ඔයාගෙ යාලුවා කොයි වෙලෙත් ඇවිත් මාත් එක්ක පුතා ගැන කියවනවා. ඌ තමා පුතා නැති දවස්වල මේ ඉස්කොලෙ හොදට බලාගත්තෙ. දැන් ඉතින් පුතත් ආපහු ආපු එකේ එයත් එක්ක එකතු වෙලා මේ ඉස්කොලෙ මීට වඩා හොඳ තැනකට ගේන්න වැඩ කරන්න ඕන. "
"හරි පුතා එහෙනම් දැන් ඔයා පන්තියට යන්න. දෙසිදුත් බලාගෙන ඇති පුතා එනකල්."
ඉතින් මනීෂ ඒ ලද අවසරයත් එක්කම principle room එකෙන් එළියට ගියා. Main Hall එක පහු කරලා Art Section එකට යන තැනම තිබුණ රොබරෝසියා ගහේ මල් පිරිලා තිබ්බ. ඉතින් බලන්නත් ලස්සනයි.
රොබරෝසියා ගහත් එක්ක පහලින් පේන පහල පිට්ටනියේ cadet ළමයි පුහුණු වීම් කරනව පේනවා. මනීෂ බෑවුම බැහැල පහල පිට්ටනියට යනකොට කර කර හිටපු පුහුණු වීම් පැත්තකට දාලා sajan ට ආචාර කළා.
දෙසිදු තමා cadet team එකේ senior corporal. ඉතින් මනීෂව දැක්කම දෙසිදුට ඇස් අදහගන්න බැරි වෙලා එයා තත්පර ගානක් shock වෙලා බලන් හිටියා.
අන්තිමට කොල්ල හරි track එකට ඇවිත් එයා දිහා බලන් හිටපු මනීෂව ගිහින් බදාගත්තා. අලුතෙන් cadet වලට ඇවිත් හිටපු 6 වසරේ පොඩි උන් ටික 'කවුද බොලේ මේ' වගේ ප්රශ්නර්තෙකින් මනීෂ දිහා බලන් හිටියා.
"ඔය අලුත් ලමයින්ට ලොකු ප්රශ්නයක් ඇති මෙයා කවුද කියලා. මෙයා තමයි අපේ cadet team එකේ captain. ආචාර කරන්!"
මනීෂ දැන් captain චරිතයට ආරූඪ වෙලා ආපිට හැමෝටම salute කළා.
"අපේ cadet team එකට අලුතෙන් ආපු හැමෝවම පරක්කු වෙලා උනත් සාදරයෙන් පිලිගන්නවා. ඔයගොල්ලො මේ වැඩේ ලේසී කියලා හිතන්න එපා. හැමොම ගොඩක් මහන්සි වෙලා practice කරන්න ඕන. ඕගොල්ලො හිතන්න එපා මම ඔයලට දෙසිදු වගේ බුරුලක් දෙයි කියලා."
"දැන් sportmeet එකත් ලගම එනවා. ඒකට අපේ cadet band එකේ event එකකුත් තියෙනවා. ඒකට හොදට practice කරන්න ඕන. ආරාධිත පාසල් වලිනුත් එන නිසා චොර වෙන්න බෑ. හෙට ඉදන් හැමෝම 6 වෙද්දි ඉස්කොලෙට අවිත් ඉන්න ඕන. පරක්කු වෙන එක විනඩියක් ගානෙම ඕගොල්ලන්ට push up ගහන්න වෙනව කියන එක මතක තියගන්න. හරි,කට්ටියම 1.30 වෙද්දි ආපහු මෙතනට ම එන්න. දැන් පන්තිවලට යන්න."
මනීෂයි දෙසිදුයි කතා කර කර පන්තියට යන අතරමගදී කොහෙත්ම වෙනස් කරල අදුරගන්න බැරි කුප්ප සහෝදරයො දෙන්නව හම්බුනා. විහස් සහ දිහස් කියන ඒ දෙන්නත් පන්තියට යන ගමන් හිටියෙ.
"අඩෝ මනීෂ, උබ කවද්ද බන් ආවෙ? උබට දැන් කොහොමද? ඒක නෙමෙයි,අද සුපිරි ආතල් එකක් ගන්න පුලුවන් වැඩක් තියෙනවා."
විහස් එහෙම කියද්දි දිහස්ගෙ මූන කපටි බැල්මකින් දිලිසුනා. දෙසිදුගෙ මූනෙත් කට කොනට සමච්චල් හිනාවක් ඇදිල ආවා.
🏵 කියන්න දෙයක් නැතෝ. කියවන හැමෝටම ස්තූතියි. පරිස්සමින් ඉන්න.
සුසිල් සර්ර්ම්ම් 👉👈
🥀 මේ ඕගොල්ලන්ගෙ ඕතරී නංගී
YOU ARE READING
Red Camellia [ON-HOLD]
Non-Fiction{ NON FICTIONAL BL } ඔයත් හරියටම red camellia මලක් වගේ නිතිෂ. 🍃Red camellia මලත් දෙවෙනි ලෝක යුද්ධ කාලෙ වදවෙලා ගිහින් ආපහු හම්බුන මලක්. 🥀ඔයත් මට ඒ වගේ.🤍 මගෙ ජීවන පහනෙ ආලොකය ආරක්ෂා කරන්න මගෙ parents ල එවපු දූතයෙක්.🍂 මං ඔයාට ගොඩක් ආදරෙය...