(2. BÖLÜM) HEYECAN

6 2 2
                                    

Yukarıdaki şarkının ne alaka olduğunu sorabilirsiniz. Sadece can sıkıntısı. NKSNKNKSFNKSKNSKFK. Belki biraz alakası olabilir. Bölümün ismi geçiyor mesela. KFSKFKKFKKFKFKLDLDK.

Keyifli okumalar : )

_

Eve geldiğimde kıyafetlerim ve saçlarım neredeyse kurumuştu. Kurumasına şükrediyordum çünkü kurumasaydı annemin söylenmelerinden kurtulamazdım. Saat on ikiyi çoktan geçmişti hemen üzerimi değiştirip yattım.

Sabah telefonumun çalmasıyla uyandım. Kimin aradığına bakmadan aramayı sessize aldım. Arkamı dönüp uyumaya devam edecektim ki tekrar telefonum çalınca zorlukla doğruldum. Komodinin üzerindeki telefonumu şarjdan çıkarıp aldım.

Kızlarla olan gruptan bir arama vardı. Aramayı yanıtladığımda hepsi aynı anda "SONUNDA." diye bağırdılar. "Niye bağırıyorsunuz?" dediğimde hepsi bana kızgın bakışlarla bakıyorlardı. Pelin "Acaba." dedi ardından Eylül "Kızım en az on kere aradık. Sence bağırmamız ya da kızmamız normal değil mi?" diye devam etti. Görünüşe göre hepsinden azar yiyecektim. Defne "Sana bir şey oldu sandık." deyince daha fazla dayanamayıp araya girdim. "Uyuyordum. Hani her insan uyur ya. Uykumda da aradığınızı duymadım. Duyduğumda da uykum olduğu için kim olduğuna bakmadan sessize aldım." dediğimde hepsi güldü. Eylül "Evet, yeni uyandığın tipinden anlaşılıyor." dedi. "Bekleyin. Yüzümü yıkayıp geliyorum." dedim ve telefonu yatağın üzerine bırakı ayağa kalktım odadan çıkıp banyoya gittim.

Yüzümü yıkayıp banyodan çıktım ve salona gittim annem televizyon izliyordu. Geldiğimi fark edince bana döndü. Gülümseyerek "Günaydın, kızım." dedi. Gülümsemesine karşılık verdim "Günaydın, anne." dedim ve ekledim. "Abim nerede?" Düşünmeden cevapladı. "Baban çağırmış. Onun yanına gitti. Sen de uyanınca gidecekmişsin." dedi ve ayağa kalktı. "Açsan hemen bir şeyler hazırlayım. Yoksa babanın yanında mı yiyeceksin?" diye sordu. "Çok acıktım hemen bir şeyler hazırla da yiyip gidiyim." dediğimde annem hızlı bir şekilde odadan çıktı. Bende peşinden odadan çıktım. Annem mutfağa girdiğinde bende odama doğru yöneldim.

Odama girdim, kapıyı kapatmadan yatağıma gittim. Telefonumu elime aldım. Beni gördüklerinde ilk konuşan Defne olmuştu. "Evet, seni dinliyoruz." Ne? Beni mi dinliyorlar? "Ben ne alaka?" diye sordum. Konuşan yine Defne'ydi. "Çınar söyledi. Dün Baran senin yanına gitmiş." Hemen gidip yetiştirmeseydi olmazdı.

"Evet, dün yanıma geldi. Beni bir yere götürdü. Bir şeyler konuştuk. Bu kadar." dedim. Hepsi meraklı gözlerle bana bakmaya devam ederken anlamaz gözlerle onlara bakıyordum. "Ne? Daha ne söylememi bekliyorsunuz?" dediğimde bu sefer konuşan Eylül'dü. "Konuştuğunuz konu ne? Bizim merak ettiğimiz o." gözlerimi kaçırdım. "Beni, ortaokuldayken tüm okul gidip su savaşı yaptığımız yer var ya. Hani ben ve Baran eş olmuştuk." Hepsi aynı anda "EVET." diye bağırdı. "Bağırmanıza ne gerek var?" dediğimde Pelin "Bir an heyecanlandık." dedi. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım. "Orada bana aşık olduğunu söyledi." deyince hepsi bana heyecanla baktı. Defne "Sen ne dedin?" dedi Ardından Eylül atıldı. "Kabul ettin değil mi?" der demez Pelin "Kabul etmediysen seni mahvederiz." dedi. "Kendisi bir süre düşünmemi istedi." dedim. Eylül "İyi bari en azından reddetmemişsin." deyince derin bir nefes aldım. "Bugün gidip ona aşık olduğumu söyleyeceğim. Düşünecek bir şey yok." dedim.

Mutfaktan annemin "Kahvaltı hazır, hadi gel." diyen sesini duydum. Kızlara "Kahvaltı yapıp babamın yanına gideceğim sonra görüşürüz." dedim. Hepsi, görüşürüz deyince aramayı kapattım. Telefonu masaya bırakıp yatağımı toparlayıp odadan çıktım.

Mutfağa girdiğimde annem kahvaltıyı hazırlamıştı. Masaya oturup mutfak tezgahına yaslanmış telefonuna bakan anneme döndüm. "Sen kahvaltını yaptın mı?" sorumla birlikte kafasını kaldırdı. "Ben, abinle birlikte kahvaltımı yaptım sen yap. Biraz işim var onları halletmem lazım. Sen kahvaltını yapıp çık." dedi. Yanıma geldi, iki yanağımdan da öptükten sonra mutfaktan çıktı. Kahvaltımı yaparken televizyon programlarını gezindim kahvaltımın sonuna geldiğimde annem yanıma geldi. Çıkacağını söyledi. "Tamam." derken bende sofradan kalkıyordum. Annem ayakkabılarını giyerken ben, bulaşıkları masadan kaldırıp makineye koydum. Annem evden çıktığında bende televizyonu kapatıp mutfaktan çıktım.

TESADÜFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin