Merhabalar💕
Çerezlik ve yazı özlediğim için yazdığım bir kitaptır, iyi okumalar dilerim<3
.
.
.
"Abi! Biraz hızlı olur musun?" Bir abiniz varsa işiniz de vardı. Bazen sorguluyordunuz ben bunla mı kardeşim diye. Çünkü hemen gelmezse üniversite sınavıma yetişemeyecektim!
Abiniz yüzünden üniversite sınavına girememek. Miras kavgalarından çok daha ileri boyut cinayetlerle sonuçlanırdı herhalde.
Arabanın içinde yaklaşık 10 dakikadır onu bekliyorduk, normalde beklenen kişi ben olurdum ama bugünkü stresimden dolayı bu görevi abime devrettim. Ve nihayetinde gelmişti. Yüzündeki o umursamaz tavırla bana baktı. Ben ona dil çıkarınca, parmağını havaya kaldırdı ve dalga geçer ses tonuyla sesini inceltti. "Çen büyüdünde üniversite sınavına mı gircen çen."
Aramızda sadece 2 buçuk yaş vardı.
"Çok mu komik sanıyorsun sen kendini Alperen!" Abimin en sevmediği şeylerden biri de benim ona adıyla hitap etmemmiş, ne zaman böyle desem, sinirleri hopluyordu.
"Abi, sarıcım, abi." Ufaktan yüzü kasılmıştı. Abi kelimelerini bastıra bastıra söylüyordu. "Bana renk ismiyle hitap etmeyi bırakırsan neden olmasın?"
Hafif sırıttı ve ağzından 'sen görürsün' gibi bir cümle çıktı. Koltukta öne doğru gelip anneme yanaştı. "Anne, Lara bana abi demiyor hala."
Annemin konuşmasına fırsat vermeyerek bende öne çıktım. "Anne, oda bana sarı diyor."
Bu sefer savaşı ben kazanmıştım. "Alperen, kardeşine insaflı davranır mısın?" Abim gözlerini devirdi ve tekrar eski pozisyonunu aldı. Bende zafer sırıtışı yaparak telefonuma döndüm. Babam, abim, annem ve ben üniversite sınavım için sınav olacağım okula gidiyorduk. Gideceğimiz okul çok uzak değildi. Arabayla 15 dakika anca sürüyordu.
Telefonun ekranını açtığımda bildirim kutusunda Derin'in 4+ mesajını gördüm. Gruptanda 99+ mesaj vardı...
Artık okulun kapısının önüne gelince abim koluma vurup "hadi kalk sarı geldik." dedi yine dalga geçercesine. Uyuyordum sanki. Telefona bakıyordum. "sen kendine bak." Dedim gözlerimi devirerek. Annem ve babam çoktan okulu incelemeye başlamış ve bize eliyle gelin hadi işareti yapıyorlardı.
Arabadan inip gözlerimle küçük bir gezintiye çıktığımda gözüme ilk çarpan şey tanıdık sima olmuştu. Bu simanın Derin olduğunu görünce koşarak ona doğru ilerledim.
"Derin!" Dedim sevinçli bir şekilde. Sarılışıma karşılık verdi. "Eee, bizimkiler nerde?" Diye sordum. "İkisi de yolda, geliyorlar." Dedi Derin. "İyi o zaman, abimden sonra birazda onlarla didişirim, uykum açılır." Dediğimde gülüştük. Ve yanımızdaki banka oturduk.
5 dakika sonra Aren ve Doğukan gelmişti. Onlarla da sınav motivasyonu yaptıktan sonra fena gaza gelmiştim. Derin ve Doğukan sayısalcı, Aren sözelci, ben dilciydim. Tam konuşmamızın ortasında abimin bana eliyle gel dediğini gördüm. Bizimkilere söylerek abimin yanına gittim. "Ne oldu?"
"Arkadaşlarına söyle, sizi sınavdan sonra bir yere götürücem. Çok seviceğinize eminim."
"Aaa gerçekten mi? Nereye?" Diye sordum heyecanla. Tabii klasik abim olduğu için "sürpriz." Diye karşılık verdi. Gözlerimi devirerek tekrar bizimkilerin yanına gittim. Ve abimin dediklerini söyledim. Herkes tamam diyince artık okulun girişine yöneldik. Ve artık sınav zamanı gelmişti...
.
.
.
Bu bölüm böyleydii. Karakterlerin nerden başladığını gördük. Diğer bölümde daha değişik şeyler olacak.
Ve diğer bölümde karakterleri görücez. Hepsinin fotoğrafları olacak. Öptüm<3
