Ben Senden Vazgeçmem

11

Akşam olmuş herkes evlerine gitmisken Eylül, Efe, Işıl ve ben okulun içinde bahçede kulübenin önünde oturuyorduk bilin bakalım niye? Güvenligin karısı hamileymiş doğum yapmış gitmesi gerekmiş müdür de birilerini ararken o sırada bizde ceza yemek için müdürün odasına girince bize nöbet cezası verdi amk daha ben bara gidicektim hem çok uyurum ben nasıl nöbet tutayım?

Gece
" Yaparsın sen "

Hep senin yüzünden oldu.

Gece
" Aa ben naptım be "

Ne bilim ben.

Gece
" Sus o zaman "

İyi sustum.

İlk nobeti ben ve efe tutucaktik gece 3 e kadar uyanık kalıcaktık 3'ten sonra ışıl ve Eylül nöbet tutucaklardi.
Işıl sürekli volta atıp duruyordu , bu kız yerinde durmasını bilmiyor mu?

" Işıl dur yerinde artık başım dönmeye baslicak birazdan "

" Napayım yani! Hep sizin yüzünüzden ceza aldık alın işte eve gidemiyoruz "

" Napalim yani siz durmicaksiniz yerinizde bizde durucak mıyız? Yok öyle bir dünya "

Işıl diyecek söz bulamayınca susmustu , efe konusunca ona döndüm.

" Kardeşim hadi nöbeti geçtim nerde uyicaz "

" Olm efe sırası mi şimdi bunun ben acıktım "

" Kantinden alırız kapatmalarina izin vermedim , bence sınıfta uyuyabiliriz güzel fikir değil mi? "

Eylül korkuyla ayağa kalkıp bize doğru yürüdü.

" Ne yani bizi burda mi bırakicaksiniz hayır gitmeyinn "

" Eylül kapa çeneni onlara ihtiyacımız yok , ben varım ayrıca "

Güldüm , başlarına bişey gelse bu boyuyla kendilerini koruyabilecek mi çok merak ediyorum.

" Ne gülüyorsun ya "

" Bu boyunla pek bişey yapabilecek birine benzemiyorsun da "

" Senden nefret ediyorum! "

Haydaa ben naptım şimdi Allah Allah.

" Bence sinir oluyorsun , nefret etseydin böyle olmazdin "

" Nefret ediyorum sanane edip etmememden "

" Bu çok saçma bir cümle oldu sanki değil mi Efe? "

" Valla karışmıyorum ben "

Aradan epey bir zaman geçmişti Efe kantinden birşeyler alıp gelmişti onları yemiştik , nesyse ki karnımız doydu buna da şükür.
Saat gece 03.00 olmuştu sıra Eylül ve Işıl'a gelmişti, onları yalnız bırakmak istemiyordum ama uykum çok vardı uyumam lazım baksınlar başlarının çaresine hem bişey olmaz okulun içindeyiz.

Gece
" Ciddi ciddi bırakicak mısınız onları burda? "

Evet ne olmuş yani?

Gece
" Bu bana iyi bir fikir olarak gelmedi de o yüzden sordum "

Bişey olmazz.

Efeyle birlikte sınıfa çıktık sıralara uzanmış olan Eylül ve Işıl'a baktım, Işıl bana benziyor ha inadi aynı benimki gibi.

Gece
" He sana benziyor "

Ne sandın.

Gülerek ikisinin yanına geldim dürttüm uyanmayinca Efeye döndüm.

" Lan olum yardım etsene , çantamdaki suyu getir bana "

" Tamam lan kızma "

Efe suyu getirince alıp açtım ikisinin yüzüne biraz döktüm ikisi de irkilerek yerlerinde dogruldular.
Korkuyla etrafa baktılarinda gülmeye başladık Efeyle , bunlar niye bu kadar çok komik?

Gece
" Sen sor diye "

Sabır.

" YA NAPIYORSUNUZ ! "

" Sence Işıl? Uyandırıyoruz "

" YA BÖYLE Mİ UYANDIRILIR YA DELİ MİSİN NESİN ! "

" of kızım çok bağırıyorsun , Eylül uyanabildin mi sende? Işıl bağırdığına göre uyandı "

" Malın tekisin biliyorsun değil mi? İnşallah biliyorsundur. "

" Öyle deme şimdi yigitime ne güzel uyandırdi sizi işte "

Efe söylediği cümleye gülerken Eylül sinirden kıpkırmızı olmuştu, bence sinirlenicek bişey yok? Yani beni savundu sonuçta.

" Helal lan sana efe aferin böyle arkamda durucaksin "

Onları biraz daha sinir ettikten sonra bahçeye göndermiştik -zorla da olsa-

1 saat sonra

" YİĞİT! "

" YARDIM EDİN ! KİMSE YOK MUU? LÜTFEN... "

Duyduğum sesler ile yerimde dogruldum efeye baktım oda benim gibi korkuyla uyanmıştı direk ayağa kalkıp bahçeye doğru koştuk , kızların sesine benziyordu bu sesler.
Umarım onlara bişey olmamıştır.

Gece
" İçimde kötü bir his var "

Benimde.

Bahçeye geldiğimizde kimse yoktu, kızlar nerdeydi?

" Yiğit kızlar yok! "

Nereye giderler? Nerde bunlar?
Bahçede dönüp duruyordum bişey olmamıştır, olamaz. Onlara bişey olamaz olmamıştır!

" Yiğit yok diyorlar olum nerde bunlar lan nerde! "

Durup efeye doğru yürüdüm , böyle bağırarak hiçbirsey elde edemicekti.
Karşısinda durup hiddetle bağırdım.

" Ne bilim olum nerdeler! Bende senin gibi uyuyordum! "

Efe derin bir nefes alıp etrafa baktı bir süre.

" Kusura bakma sinirlendim sadece"

" Boşver şimdi , onları bulmalıyız bulmak zorundayız. "

" Yiğit... "

Işıl'ın sesini tekrar duymuştum hızla etrafa göz gezdirdim ama onu goremedim. Kahretsin nerde!

" Efe Işıl'ın sesini duydun değil mi? Burda bir yerdeler olum yardım istiyorlar yoklar! "

" Sakin ol bulucaz onları "

Gece yoklar , bilmiyorum niye bu kadar endişelendim ama kalbim acıyor korkuyor gibiyim...

Gece
" Bulucaksiniz onları güveniyorum size"

Nasıl bulucaz? Nereye bakicaz şuan hiç sağlıklı düşünemiyorum.

Gece
" Sakin ol derin nefes al ver , al ver tamam mı yap hadi "

Gözlerimi kapatıp derin nefes alıp verdim, biraz olsun sakinlesmis gibiydim ama hala korkuyordum.
Nerdeydiler?

" Yiğit! Efe... "

" Eylül'un sesi bu yiğit , kahretsin haklısın gerçekten yoklar! "

Efe'nin yüzüne yumruğu geçirebilir miyim?

Gece
" Dur şimdi bayılır falan oda bela olur başımıza "

Yumruk yedekte dursun lazım olur.

" Lan olum ne diyorum sabahtandir ben sana "

" Doğru kafa kalmadı ki olum "

İyi okumalar :) oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.