အချစ်မည်သည် လေဒီသာဖြစ်ကြောင်း

အပိုင်း-(၂)

အချိန်တွေသည် စက္ကန့်၊မိနစ်၊နာရီများကိုဖြတ်သန်း၍ တစ်ရွေ့ရွေ့နှင့်ကုန်ဆုံးလာသည်မှာ ကျောင်းများ အအပ်လက်ခံသောနေ့သို့ပင် ရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။ ကျောင်းဝန်းထဲတွင် အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးများနှင့် ကျောင်းသား၊သူများက ညီညာစွာတန်းစီ၍ မိမိတို့သက်ဆိုင်ရာအတန်းအလိုက် ကျောင်းအပ်နှံနေကြသည်။ ဆရာ၊မ များကလည်း သက်ဆိုင်ရာအလိုက် တာဝန်ထမ်းဆောင်ကာ အလုပ်များနေလေသည်။ ထိုထဲတွင် ဒေါ်“မိုးဧရီလှိုင်”လည်းမပါမဖြစ်ပင်ဖြစ်သည်။

-မေမေ သမီးကိုဒီကစောင့်နေနော် အပ်ပြီးတာနဲ့လာခဲ့မယ်

-အေးအေးသမီး

ဒေါ်“သံသာမြရောင်”တစ်ယောက် သူမ၏သမီးလေးအားကြည့်၍ ပီတများဝေဖြာနေလေသည်။ သူမ၏ မျက်လုံးထဲတွင် “ဂမုန်းရိပ်သျှင်”အား ကလေးလေးဟုသာမြင်နေစဲဖြစ်သည်။ အထက်တန်းထိရောက်လာသည်ကိုပင် ဂုဏ်ယူမဆုံးဖြစ်နေသည်။

-သမီးနာမည်

-ဂမုန်းရိပ်သျှင်ပါ ဆရာမ

-အရင်နှစ်က နေခဲ့တဲ့အတန်းကရော

-ဟုတ် ကိုးတန်း(B)ပါရှင့်

-ဘယ်လို သမီးကဆယ်တန်းလား ဒီနေရာက ကိုးတန်းလက်ခံတဲ့နေရာ သမီးရဲ့

-ရှင်! အာ ဟို ဒါဆို ဆယ်တန်းကဘယ်နားလေးမှာလဲဟင် ဆရာမ

‌စအပ်တဲ့နေ့မှာတင် “ဂမုန်းရိပ်သျှင်”တို့ကတော့ အလွဲလေးနှင့်ပင်။ သူမ၏သူငယ်ချင်းများကို မတွေ့တာကြောင့် စဉ်းတော့စဉ်းစားမိပါသေးသည်။ ဆရာ၊ဆရာမများကို မမြင်ဖူးတာကြောင့် ဆယ်တန်းဖြစ်မယ်ဟုထင်ကာ ဝင်အပ်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။

-ဟိုနားက ဧကရာဇ်ပင်ကိုတွေ့လားသမီး အဲအပင်နောက်က အခန်းမှာ ဆယ်တန်းက

-ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမ

-သမီးခန အစ်မရေ အတော်ပဲ ဒီကလေးမလေးကို ခေါ်သွားပေးပါဦး ဆယ်တန်းအပ်တဲ့စီကို အမအဲဒီကိုသွားမှာမလား

-ဟုတ်တယ်ညီမ အစ်မလိုတာလေးတွေလာယူလှည့်တာ

-ဒါဆို ခေါ်သွားလိုက်ပါဦးအစ်မ