bir tanışma hikaiyesi

yanlızlık

Burak ile tüm gün boyunca gezmiştik. Eve geldiğimizde üstümü değiştirdim ve burağın yanına salona gittiğimde bana soğuk davranmaya başlamıştı sabahki kişiliği yerine huysuz ve agresif biri gelmiş gibiydi ne yaptımda böyle oldu? Onu kızdırcak bir şey mi yaptım acaba?..

-sorun ne burak?

-bana burak deme

-ne? Ne dememi bekliyorsun o zaman

-hiç birşey lisedeyken elden geçirmediğin erkek kalmamış maşallah benide o erkeklerden sandın heralde

-burak ne dediğini anlamıyorum

-masum rolü oynama serpil gerçek ismin serpil mi ona bile emin değilim

-burak ne demeye çalışıyorsun hiç bir şey anlamıyorum?

Gözlerim dolmaya başlamıştı 10 yıllık aşkımdan duymamam gereken şeyler duyucaktım sanırsam..

-emin misin? Cidden anlamıyor musun ezel bana gerçekleri anlatmasaydı sana kanıcaktım

-ya ezel sana ne anlattı ki?

-biliyosun sen gece kendi ismin hakkında bile yalan söylemişsin insanlara orospu

Yanağımdan göz yaşlarım süzülüyodu

-burak? Bu sencede fazla değil mi?

-değil hatta az bile dedim genelde bir kıza bunları söylemezdim ama seni kız olarak bile görmüyorum eskortlardan daha fazla kazanmışsındır

Yanaklarımdan süzülen yaşlar göl gibi akmaya başladı ne yani? Yine mi hayatımı bozan yalan olucaktı...

-siktir git evimden gece seni bir daha görürsem elimden alamazlar. insanların duygularıyla oynamayı çok seviyomuşsun cidden rolünde o kadar iyisin ki ben bile kanıyodum nerdeyse

Hızlıca odaya gittim ve bavulumu toplamaya başladım gözlerimden akan göz yaşlarımı elim ile hızlıca siliyodum. Apar topar odadan çıktım. burak bana iğrenirmiş gibi bakıyodu apartmandan çıkarken göz yaşlarıma engel olamıyodum ne kadar şanslıysam dışarıdada yağmur yağıyordu. Göz yaşlarım yağmur damlaları ile birleşmeye başlamıştı. Hızlıca cebimden telefon çıkardım ve defneye ulaşmaya çalıştım ama nafile. uyuyor olmalıydı... saat 12⁰⁶ ne güzel doğum günüme girdiğim zaman burak benden nefret etmeye başladı aldığım en güzel hediye bu olabilirdi...

Elimdeki bavul ile dışarıda hiç bilmediğim bir şehirde tek başımaydım çok korkuyordum. Kalbimde tek ışık saçan kişi buraktı artık kalbim cansız bir vücut parçasından ibaret

Her hangi bir banka oturdum yağmurun altında pijamalarla beraber müzik dinliyordum büyük ihtimalle hasta olucaktım ama kimin umrunda?

-belki bir ihtimal soğuktan ölebilirim?

Aklıma orta okuldayken yaptığım izler geldi. Islak sweatın kolunu sıyırdım ve jilet izlerine baktım. Yağmur yağdığı için içmden şükrediyordum resmen. Birkaç dakika sonra yağmur damlası gelmemişti kafamı kaldırdığımda birisi bana şemsiye tutuyordu. Şemsiyeden dolayı yüzünü tam göremiyordum azıcık araladığında bu kişinin mert yani Rraenne olduğunu anlamıştım burak geldi diye sevinmiştim ama nerde?

-merhaba gece

-merhaba...

-burak beni aradı ve seni almamı söyledi apartmanın önünde seni görmek istemiyormuş