Robbery [GL] G!P (ON HOLD)

CHAPTER 4

From The Previous Chapter.......

ඉතින් කිටී... අපේ කතාව මැද්දෙන් නැවතුනා නේ..."

"හ්ම්ම්.... අපිත් යමුද මෙතනින් සද්දේ මහ වදයක් මට දැන්...."

" හරි මන් දන්න තැනක් තියෙනවා එතනට යමු අපි."

"හා."

............................................................................

එයා එහෙම කියලා පුටුවෙන් පහලට බැස්සේ මන් එයාගේ අතින් අල්ල ගන්නකොට. එයා මගේ අත තදට අල්ල ගත්තේ මන් ඉස්සර වෙලා බාර් එකේ පිටිපස්සේ සයිඩ් එකෙන් එලියට ආවේ පොඩ්ඩක් එහාට වෙන්න තිබ්බ ගැට්ටක් ලගට. පොඩි ගල් තලාවක් වගේ උඩට නගින්න තිබ්බේ පොඩි කැලෑ පාරක් මැද්දෙන් ටික ටික සද්දේ අඩුවෙනකට මන් සෝහිත් එක්කම උඩටම ආවේ ගල් තලාවේ අයිනටම එන ගමන්. උඩටම එන්න ඔන්න මෙන්න තියලා මන් ආයේ හැරිලා එයා දිහා බැලුවේ එයා මන් දිහා ඇයි කියලා අහන්න වගේ බලනකොට.

" චූටි සප්‍රයිස් එකක් තියෙනවා. ඇස් දෙක වහ ගන්න ඕනේ."

"ඇහ්.."

මන් එයාගේ පිටිපස්සෙන් ගිහින් ඇස් වැහුවේ එයා මගේ අත් දෙක උඩින් අත් දෙක අල්ල ගන්නකොට.

"රිශ්...."

" විනාඩියයි. එක අඩියක් උඩට තියන්න ඉස්සරහින්."

ගල උඩට ආපු ගමන් මන් එයාගේ පිටිපස්සෙන් හිට ගත්තේ එයාගේ ඇගේ ගැවි නොගැවි.

" හරි ඔන්න අරිනවා.....3...2....1.."

මන් හිමින් එයාගෙ ඇස් වලින් අත ගත්තේ එයාගේ ඇස් දෙක ලොකු වෙනකොට.

අපි හිටපු තැනට පහල මුලු නගරෙම පෙනුනේ කන්දක් උඩ ඉන්නවා වගේ පාට පාට ලයිට් එලි උස බිල්ඩින් කුබි වගේ පෙනනෙ වාහන. සීතල හුලග... කලුවර අහසේ පොඩි තරු පිරිලා වලාකුළු වලට බාගෙට වැහිලා තියෙන හද... හැමදේකිනම දැනෙන නිදහස මෙතනදි කියලා නිම කරන්න බෑ. එයා ලොකු හුස්මක් ගත්තේ මන් එයා දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට.

" රිශ් මෙතන හරිම ලස්සනයි.... ඒ වගේම නිදහස් වෙනම ලෝකයක් වගේ. කිසිම සද්දයක් නෑ හුලගේ සද්දේ විතරමයි."

" ලස්සනයි....එත් ඔයා තරම් නෑ."

කිවුවා නෙවෙයි එක කටින් පැන්නා මන් එයාගෙ දිහාම බලන් හිටියේ එයාගේ ඇස් වල තිබ්බ ඒ සතුට උතුරලා යන නිසා. මන් හරියට තාම එයාව දන්නෙ නැති වෙන්න පුලුවන් ඒත් මට එයාගේ විශේෂයක් තේරෙනවා. ජීවීතේට කාවවත් ලන් කර ගන්න හිතුවේ නැති මට එයාට ලන් වෙන්න හිතෙනවා. ඒ හැගීම හරිම අමුතුයි. ඒත් ලස්සනයි.