Mercandaki Gizem

1.bölüm

"Ceren hadi kalk Hazırlan çıkıyoruz"
Sabah uyandığımda ilk duyduğum cümle annemin seslenişiydi. Duyduğunuz gibi adım Ceren Ankara'daki son günüm olacaktı .Yurt için İzmir'e gidiyorum. 16 yaşımdayım giderken yanlız değilim. Yanımda ortaokul arkadaşım Hazal olacaktı .Beraber ortaokuldan beri arkadaştık ve İzmir'de yaşıyacaktık artık "hadi Ceren kendinle konuşman bittiyse aşağı in artık çıkıyoruz" "tamam anne" artık çıkıyorduk son birkez odama baktım aşağı indim .Aşağı indiğimde herkes hazırdı ve beni bekliyorlardı.Arabaya ilk bindiğimde ilk işim telefonumu alıp Hazalı aramaktı . Yaklaşık bir saatte Hazal'ın evinin önünde olduk .Rüzgarda kahve rengi dalgalanırken elinde valiziyle bizi bekliyordu .Valizini bagaja koyup yanıma oturdu. Saatler geçtikten sonra İzmir'e geldiğimizi dağların arasından görünen masmavi denizle anladık . Yemek yiyecek bir yer arıyorduk .Yemek yedikten sonra arabayı park ettiğimiz yere doğru giderken rengarenk İzmir bombaları gördük lezizlerdi.. bir kaçtane alıp yerken arabaya ulaştık .Okulumuz saat kulesinin oradaydı ve kalacağımız yurtta. İyiki Hazalı dinlemiştim burası hayallerin ötesindeydi sanki .Okula girdik ve işlemleri hallettikden sonra  ailemle vedalaşma zamanı gelmişti "Kendine iyi bak Cerenim "dedi babam
"Eğer bir sorun olursa bizi ara" "tamam annecim merak etme "dedim ve "Sende kendine iyi bak Hazalcım " dedi annem ve artık ayrıldık "Okulu ve burayı nasıl buldun Ceren " "Bayıldım kesinlikle Ankara'daki okulumdan daha güzel "dedim ve gerçektende güzeldi yurt dışındaki okulların havası vardı . Asansöre bindik ve odamızın olduğu kata geldik 206 numaraydı  odamız 3 kişilikti ve denize sıfırdı . Minik bir mutfağı bile vardı . " Sen buraları nerden buldun "diye atıldım "Ee burasi abimin eski okuluda ondan " gülüştük ve Hazal küçükkende burda yaşamıştı biraz dertleştik ve eşyalarımızı düzenledik açıkçası diğer oda arkadaşımız ne zaman gelecekti merak içindeydik
"Bence artık dolap doldurmalıyız "dedim ve  hemen bir markette gittik
                   BÖLÜM SONU