pillowtalk || bucky barnes

james?

Tüm kule, akşam yemeği masasında oturuyordu. Tahmin edilenin aksine gergin bir ortam yoktu, aksine masadakiler eğleniyordu. Maximoff'ların gidişi ile kule daha sakin bir hal almış, kalabalıklığını yitirmesine rağmen hâlâ durgun değildi. Natasha, Clint, Steve, Tony, Bruce ve Sam masada laflamaktan çekinmiyordu. Sam'in Bucky'e laf atmadan durabildiği süre boyunca keyifli bir ortamdı.
"Ne o, menapozun bitmedi mi hâlâ? Orta yaş sendromu?"

Bucky çatalıyla yemeği dürtüklemeyi bırakıp bakışlarını Sam'e çevirdi. Ağzında gevelediği histerik gülüşten sonra kimsenin konuyu anlamamış olması onu şaşırtmıştı. Bakışlarını masadaki meraklı gözlerde gezdirirken inanmazcasına söylendi.
"Gerçekten mi? Tony birden kuleye tanımadığımız birini alıyor ve siz bunun konusunu bile açmadan içinizi rahatlatabiliyor musunuz?"

Tony'nin kuleye aldığı kadın, kız. Bucky yaşını kestiremiyordu. İki gündür buradaydı, kendine ait bir odası olması bir süre daha burada olacağının habercisiydi. Kimse yüzünü doğru düzgün görmüyordu, kendisine bahşedilen kutsal mabedinden -bucky'nin tanımınca, aslında odasını kastediyor.- çıkmaya meraklı değildi.

"Evelyn bir tehlike değil." Dedi, Steve. Genelde Steve'in sözü, Bucky için yeterliydi fakat kimseye sorulmadan alınan bu karar canını oldukça sıkmışa benziyordu.

Natasha çatalını bıraktı, Bucky'le yakın geçirdiği sürelere bakılırsa, bu gelişi görmüş olmalıydı. Fakat Evelyn o kadar sakindi ki. "Odasından bile çıkmıyor, Bucky."

Tony ağzını açmama taraftarıydı. Fakat Bucky, diğerlerinin lafını dinlemeden doğrudan ona bakıyordu. O kızı getiren oysa, açıklamayı yapacak olan da oydu.
"Kim olduğunu bilmediğim biri, dedim. Siz andavallar biraz kafanızı çalıştıramaz mısınız? Avengers kulesi benim de evim ve evimde bir yabancı var."

Bu üst üste ithamların altındaki beklentiyi Tony anlıyordu. Bucky, kızın kim olduğunu öğrenmek istiyordu fakat tabii en dolambaçlı yolu seçiyordu.

"Gelgitten önce, hatta Avengers kurulmadan önce, yani sen daha kafanın içindeki zihnine sahip çıkamıyorken, Bucky. Evelyn'den haberdardım. Kontrol altında tutulması gereken güçleri vardı, ben de yıllarca bunu uzaktan yaptım. Fakat artık kontrol etmektense, onları insanlık lehine kullanmasını uygun gördük. Kendisi de bunda gönüllü ve biraz ilerleyene kadar burada kalacak."

Bucky, bunu 'uygun gören' ekibi tahmin ederken zorlanmadı. Genelde bir karar verilecekse, Tony, Steve ve Bruce'un diğerlerine oranla birkaç kat büyük oy oranı vardı. Tony ısrarla detaya girmiyordu. Bucky kontrol edilmesi gereken o gücün ne olduğunu dahi bilmeden masadan kalktı. İç çekerek üst kata, odasına ilerledi.

Masa ise Bucky gittiğinde, konuyu devam ettirme gereği duymadı. Evelyn onlara bir problem teşkil etmiyordu, gelecekte kullanabilecekleri pozitif bir kozdu. Birkaç dakika içinde şakalaşmaya ve laflamaya devam ediyorlardı.

Bucky plak çalarının iğnesini kaldırdı. Plaklarının arasından Bryan Adams'ın 80'ler albümlerinden biri olan 'Cuts Like A Knife'ı çıkardı. Plağı yerleştirdikten sonra, iğneyi Straight from the heart şarkısının çaldığı kayda yerleştirip bıraktı. Demir parmaklarının plağa zarar vermemesi için gösterdiği çaba inanılmazdı. Ellerinde çok narin, nadir bir şeyi tutuyor gibi büyük bir çaba sarfediyordu. İğneyi bırakmasıyla şarkı çalmaya başladı.

Bucky yavaşça yere oturdu, başını dizleri arasına sıkıştırarak bir baskı oluşturdu. Kendini soyutlamak için sık sık yaptığı bir hareketti bu. Plak çalarken, gözlerini kapatıyor ve şarkının yanıbaşında çaldığını hissedebiliyordu, plak dinlemenin, yeni nesil cihazları geçtiği nokta buydu. Sıkıştırılmayan ses, kulağa öyle gerçek geliyordu ki. Bucky kendini hayal ediyordu, başına hiç böyle bir şeyin gelmediği, neredeyse yarım asır önce ölmüş olacağı, mutlu, huzurlu ve normal geçireceği bir hayatta hayal ediyordu. Mahallesinde gürültü yapan çocuklara kızan huysuz, yaşlı bir adam olduğunu hayal ediyordu. Yıllarca gördüklerini, yaşadığı yüksek derecede normal, keyifli ve tecrübelerle dolu hayatı baz alarak insanlara hiç dinlemeyecekleri tavsiyeler verdiğini hayal ediyordu.