insan'ın en büyük aptallıklarından biri kaygı ile korkuyu karıştırmaktır
kaygı gelecekte var olan gerçek şeye depresif bakmak
korku ise olmayan bişeyi uydurarak depresif bakmaktır
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
İstanbul'un Pendik ilçesinde bir boğaz vardı adeta cennetin kapısı gibi. Boğazın yanlarında olgunlaşmış elma ağaçları ağaçların üstünde uçuşan kuşlar cıvıl cıvıl şarkı söylerdi... Ama bir gün o ağaçların en güzelinde en üstünde çarmıha gerilmişcesine bir kadın cesedi vardı kadının beyaz bir elbisesi vardı
Kolundada kalpli bir bilezik
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Adal bahçede sürüne sürüne geziyordu onu izleyen bir çift sarı bir göz vardı adal sürünürken
Aynı şeyleri yineliyordu "ben bişey yapmadım" o sırada ev halkının çocukları Atlas ile Ada
Uyuyordu anneleri sevgi hanım odaya girdi perdeleri açarak "uyanın hadi en sonunda yüzünüze su dökeceğim" dedi bir gözleri açık bir gözleri kapalı olan Atlas ve Ada güldü hemen kalkıp ellerini ve yüzlerini yıkadıktan sonra mutfağa koştular bahçede babaları Adal'ı baygın görünce hemen bahçeye koşup Adal'ı içeriye getirdiler Adal sadece kekeliyordu ve bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ilk ve son kelimesi
"Gariban bir çocuktu"
"Kırmızı elbiseli kadın"
Açıklama
Heyecanı böldüm biliyorum ilk kez korku kitabı yazdigim için biraz kısa oldu
Bir sonraki bölümü bekleyin !!!!bol yorum+yıldız+kütüphane= daha hızlı bölümler!!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bodrum(Ara Verildi😭👊🏿)
Paranormalinsan'ın en büyük aptallıklarından biri kaygı ile korkuyu karıştırmaktır kaygı gelecekte var olan gerçek şeye depresif bakmak korku ise olmayan bişeyi uydurarak depresif bakmaktır...
