SOKAK KEDİSİ

SIĞINAK

Yeni bölümle merhaba umarım seversin

Yorumlarınızı ve beğenmediniz eksik etmeyin.

İyi okumalar.

                                       🖤
          
Küçük çocuk o gün onu sığına götürdü. Küçük kızı kendi çöpten bulduğu yatağa yatırdı,o da  Koltuk yerini alan  kartona oturdu.O an adım sesleri geldi küçük çocuk hemen kimin geldiğini anladı. Ekin gelmişti.Ekin küçük çocuğun yanına oturdu,elini omzuna attı.

"Koray kardeşim hayırdır bu kız kim?"

Ekinde  burda kalıyordu."Çok üşüyordu sokaktaydı yalnızdı bende getirdim onu buraya" Koray küçük kız için çok üzülmüştü çünkü o da küçükken bu hallere düşmüştü.Korayı ailesi dışarıya atmıştı."Git seni istemiyoruz" demişlerdi.Koray o akşam sokakta yattı. O akşam üşüdü belki de dondu o gece öylece yattı o sokakta ayağı çıplaktı onu ailesi evden atarken pijamalarıyla atmıştı başka bir şey vermemişlerdi.O yaşadığından biliyordu, sokak bir gece nasil geçer.Geçmezdi donardın,burnun kızarırdı.Herkes önünden geçer küçümseyerek bakar geçerdi bunu en iyi Koray biliyordu.

O akşam bu küçük kızı koruyacağına söz verdi.Ta ki küçük kızı kaybedene kadar...

YILLAR SONRA

(ELIZIN ANLATIMIYLA)

6 yaşımda nedeni bilmediğim bir hafıza kaybı geçirmiştim belki kazaydı,belki de psikolojik olarak olmuştu hiçbir fikrim yoktu. Doktorlar tam bir tanı koyamamaktı. Bazıları psikolojik demişti bazıları kaza  geçirmişsin demişti.

Yillar sonra okuyabilmiş ve avukat olmuştum.Okula gitmeyi neyse ki akıl etmiştim.Müvekelimle görüşmek için hapishaneye gelmiştim.Müvekelim adam öldürmekten yargılanıyordu.

Polisler beni yönlendirdiği kapıyı açtım,sandalyeye oturdum.Ardindan cam fonunda müvekkilimi oturttu polisler...

Müvekkilimle görüşmüştüm.Dava devam ediyordu şuan göz altındaydı.
Mesaim bitmek üzereydi hapisene binasından çıktım.BWM arabama doğru giderken telefonuma bir bildirim geldi duraksadım.Bildirime baktım.

"Merhabalar ben Ekin siz Avukat Eliz Hanım olmalısınız acaba size bir teklifte bulunmak için konuşmak isterim.
Adres:............"

İsim çok tanıdık gelmişti. Hemen  cevapladım.

"Tabi ki ne zaman müsaitseniz?"

SAATLER SONRA

Anlaştığımız gibi saat beşte şirkete giriş yapmıştım. Zengin bir şirket olduğu belliydi. Danışmada ki sarışın hanfendi beni yönlendirdiği,kapının yanında kocaman İŞLETME MÜDÜRÜ  yazıyordu kapıyı tıkladım."Gir"sesini duyunca kapıyı açtım."Merhabalar Eliz ben" dedim gülümseyerek.

Bir adam müdür koltuğunda diğer adam ise sandalyeye oturmuş birbirlerine bakarak kaş göz yapıp beni gösteriyordu.

Sandalyede oturan adam"Hoş geldiniz Eliz Hanım ben Ekin buda kardeşim Koray kendisi" müdür koltuğunda oturan adam Ekin Beyin sözünü keserek

"Size bir teklifimiz olucak.Kabul edersiniz çok seviniriz" Saçlarının sarısı yüzüne düşüyordu,takım bir elbise giyordu.Ekin ise tam tersi eşofman giymişti.Üzerinde ise yakalı bir tişört vardı. Ekin Koraya göre kumraldı. Kardeş olmalarına rağmen aralarında bir benzerlik yoktu ama ikiside çok tanıdık geliyordu ama çıkarmamıştım.

Ekin "Buyrun oturun" dedi sandalyeyi gösterip oturdum.Onlara döndüm.İkisininde çok mutlu görünüyordu nedeni anlamamıştım ama sorgulamadım.

"Evet sizi dinliyorum teklifiniz ne?"dedim kaşlarımı çatarak Koray derin bir nefes aldı ve dudakları araladı.

"Şirketimmizin avukatı olmanızı istiyoruz" uzun zamandır isim arıyordum ve bu haber beni sevindirmişti.

"Ama size önemli bir şey daha soylememiz lazım"dedi Ekin Bey merakla ona döndüm.Oysa kaşıyla Koray Beyi gösteriyordu. Koray Beye döndüm tekrardan "A ... Anneniz" sesi titemişti.

Annem onu tanımıyordum onu hiçbir zaman görmemiştim kim bilmiyordum.

"O burda" dondum zaman dondu bu olamazdı o burda olmazdı.

                                  🖤

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın.

Sizce neler olacak?

Koray ve Ekin o çocuklar mı?

Eliz onları hatırlayacak mı?

Hafızasını nasil kaybetti?

Aklınızda belki çok daha fazla soru var ama hepsini yakında ....

Yeni bölüm de görüşmek üzere