İç ses: Kabulleniş

328 32 5
                                    

Tekrardan merhabaa gine ben🌚 ayol tabi gine ben olcam kitabı ben yazıyorum yanii

Bu hikaye tamamen hayal ürünüdür gerçekle bir bağlantısı yoktur

Bu arada hikayede olmasını istediğin bir bölüm falan var mıı

Yazdın var sayıyorum vee seni çok sıkmadan bölüme geçelumm

Temsili bölüm fotoğrafı:

Temsili bölüm fotoğrafı:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

________________________________Aren'den

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

________________________________
Aren'den

"Bir katilin çocuğuyla arkadaşlık kurmak istemiyoruz."

"Gözlerin iğrenç! Sakın yanımıza gelme."

"Ailem seninle konuşmamı istemiyor, üzgünüm."

"Yetimler oynayamaz."

"En azından bizim bir ailemiz var."

"Benim annem beni çok seviyor, senin annende seni seviyor mu Aren?"

Gine olmuştu işte!! Ne zaman uyusam böyle rüyalarla uyanmaktan bıkmıştım.
"Sence haksızlar mı Aren Hadi ama haklı olduklarını sende biliyorsun."

HAYIR! Haklı falan değiller tamam mı kes sesini.
"Kabul et artık çocuk, gerçekleri kabul et."
Doğru değiller bu yüzden kabul etmem de gerekmiyor tamam mı?

"Ne kadar kaçmaya çalışırsan çalış, gerçeklerini asla değiştiremezsin."
Sus artık, lütfen sus artık.

"Bunu kafandan asla çıkarma çocuk,sen iğrenç bir yetimsin."
İnkar ediyorum ama,ya gerçekten öyleysem?

"Kafan gerçekten basmıyor çocuk, tabikide öyle. Kim senin gibi bir çocuğu olmasını ister ki? Hem igrençsin hem kirli,kim böyle bir çocuk ister?"
Aslında...
"Bunu asla unutma çocuk, ömrün boyunca kimse seni gerçekten sevmiyecek ve yanında olmıyacak."

Kayıp bağlar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin