Yedi büyük günahtan sadece ikisi, hırs ve kıskançlık... Sırf bu iki günah yüzünden Aren'in hayatı tatlı ama bir o kadar da acı dolu anılarla şekillendi. Daha bebekken, hiç bilmediği bir yetimhanede gözlerini açtı. Sonrasında hayat ona güldü ve güzel...
Bölümlerde zaman karmaşası oluyor mu bilmiyorum ama eğer aklın karışıyorsa belirt lütfen
Temsili bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aren'in modeli, saç şekli, yüz tipi vesayre böyle değil sadece temsili fotoğraftır)
Haydi okumaya devvamm _________________________ Yazar'dan Aren gününü erkenden uyuyarak bitirirken işler Arslan ailesi için oldukça karışık bir durum almıştı. Hastaneye gidip Barlas'ın aldığı saç örneğiyle DNA testi yaptırmak istediklerini söylemişlerdi lakin doktorlar bunun en az üç gün süreceğini belirtmişlerdi.
Evet normalde üç gün az bir süre gibi gelebilirdi fakat bu üç gün içerisinde ya bir çocuğun hayalleri yıkılacak yada bir ailenin kaderi değişecekti. Arslan erkekleri hastahaneden eve gelmiş, her biri salonun farklı köşelerinde ne yapmaları gerektiğini düşünüyorlardı.
Hepsi bir çıkmazın içine düştükleri konusunda hem fikirdi, o sırada şu anlık en küçük aile üyesi olan Atlas aklına gelen fikirle konuşmaya başladı.
"Baba Aren'in bize benzerliği ortada çocuk resmen sülaleden bir parça taşıyor, üç gün beklemek çok saçma." Bu sözler Alpay beyin kafasını daha çok karıştırmakdan başka bir işe yaramamıştı. Atlas'ın konuşması üzerine sözü en büyük oğlu Barlas devralmış ve kendi fikrini belirtmişti.
"Sadece dış görünüşden yola çıkarsak yanılma ihtimalimiz artar abim, ayrıca diyelim görüşmeye devam ettik DNA testi geldi Aren bizim kardeşimiz değil. Bu bildiğin bir çocuğun hayallerini yıkmak,vebaline girmek olur." İkizinin konuşması üzerine bu sefer söze başlayan ise Baran olmuştu.
"Evet öyle bir ihtimalde var ama ya kardeşimiz çıkarsa? Çocuğun yanına gittik konuştuk, ilk gün gidip üç gün boyunca gitmemek sonrasında dalga geçer gibi "biz seni evlat edinicez" demek daha saçma ikiz." Alpay bey kafası karışık bir şekilde düşüncelere dalmış durumdaydı.
Şuanki hallerini özetleyen tek deyim iki ucu boklu değnek olsa gerek hiçbir türlü çıkış yolu bulamıyordu. Burda kendi duygularından çok çocuklarına özellikle de 13 yaşındaki bir çocuğun duygularına ağırlık vermesi gerekiyor ama bunu beceremiyordu. Alpay bey en sonunda düşüncelerini biraz toplayarak boğazını temizleyerek dikkatleri üstüne çekti ve konuşmaya başladı.
"Hepiniz haklısınız ama burda asıl önemli olan Aren'in ne istediği, eğer gerçekten kardeşiniz çıkarsa ve yanımıza gelmek istemezse onu zorlayamayız çünkü kimse tanımadığı birinin yanına gitmeyi istemez. Bu yüzden en mantıklısı bu üç gün içerisinde ona kendimizi alıştırmak, diyelim ki kardeşiniz çıkmadı o zaman Aren'in manevi ailesi oluruz ve böylece oda üzülmez."
Çocuklar babalarının sözlerini düşünmüş tartmış ve haklı olduğuna hem fikir olmuşlardı. Ayrıca Aren onların kardeşleri çıkmasa bile bu kadar tatlı bir çocuğun manevi abileri olmak onları çok mutlu ederdi. Atlas'ın zihnine bir anda Aren'in yüzü düşünce hiç düşünmeden sözlerini sıralanmıştı.
