TAHT SAVAŞI

Bölüm 2: Acı Ama Gerçek (yarısı yayınlandı devamı gelecek)

                        Öfke,belki öfke beni ayağa kaldırır ve yürütür

                                    Bölüm 2: Acı Ama Gerçek

SAGE

(Sene 2007 , 2 Mayıs perşembe gecesi,Sage yedi yaşında)

Odamdaydım...burası bir oda mıydı...

Camları çatlak,kapısı parçalanmış bir odadaydım babam annemi dövüyordu bense odamda çatlak camın altında dizlerimin üzerinde kulaklarımı kapatıyordum,seslerini,bağırışlarını duymak istemiyordum annemin çığlıklarından,babamın bağırışlarından kaçıyordum

Odama doğru adım sesleri yaklaşıyordu git gide sesler netleşiyordu ardından babamın gür sesini duydum "Nerdesin lan sen!" daha sert adımlar atmaya başladı sesimi çıkartmadım korktum,kapı sertçe tekmelendi gözlerimi kapattım babam yaklaştı ve kıyafetimden tutup beni sirkeledi "Sana nerdesin dedim lan cevap versene!"diyerek sertçe yüzüme vurdu "Bu-buradayım baba"dedim titreyen sesimle ellerimde,kollarımda vücudumun her bir bölgesinde morluklar vardı babam yapmıştı bu izleri beni döverek bana hediye etmişti ömrüm boyunca vücudumda taşıyacağım hediyelerdi...

Annemin bağırışını duydum "Ona."dedi,sesi acıyla çıkıyordu "Sakın dokunma!"odadan içeriye girdi ağzından kan akmıştı dudağı patlamıştı "Bana yaptığını ona yapma lütfen yalvarırım Elliot"dedi ağlayarak ,babam beni yere sertçe itti ve annemin üzerine yürüyüp annemin yüzüne sert bir tokat indirdi "Sen kimsin lan!"babamın sesi o kadar gür çıkıyordu ki "Sen kimsin lan dedim sana!" annemin yüzüne bir yumruk daha geçirdi annem ayakta durmakta zorlanıyordu "Cevap ver!" babamın sesi kulaklarımın içinde çınlıyordu,babamın sesi camları titretiyordu,babamın sesi canımı yakıyordu.

"Baba y-yapma nolursun yapma"dedim ağlayarak ve kolunu tuttum "Nolursun onu öldürme baba"dedim onu tutmaya çalışarak babam ise tuttuğum kolkunu sirkeleyerek beni duvara savurdu "Sen kes sesini!" dedi ve annemin rahmine sert bir tekme indirdi annem yerde yatarken art arda tekmeler indirdi "Sage..."dedi zor nefes alarak "Kızım..." gözlerini sıktı "Kaç kızım,kurtul bu evden kaç bu halkdan kaç kızım kaç bu eziyetten"dedi hıçkırarak zor nefes alıyordu "A-ama sen" babam o kadar sarhoş olmuştu ki bizi duymuyordu bile,anneme tekme atmaya devam ediyordu "Beni unut Sage benim sonum geldi yavrum.Sen yaşa kızım sen kurtul" öksürdü ve tekrar gözlerimin içine baktı "Seni bulacağım seni ne olursa olsun bulacağım ama kaç buradan!"dedi bağırarak "Ha-hayır bunu yapama-"

"Gir buradan Sage git!"dedi tekrara bağırarak ben se "Özür dilerim anne..."diyerek koşmaya başladım babam beni fark etti ve "Nereye gidiyorsun lan sen!"diyerek bağırdı cümlelerini zor birleştiriyordu o kadar sarhoşti ki zor yürüyordu "Elliot!"diye bağırdı annem babama seslendi "Ben buradayım!"dedi beni kurtarmak istemişti bense o kadar hzılı koşuyordum ki babam bana ulaşamayınca annemin yanına geri döndü evden koşarak çıktım ve evden olabildiğince hızlı uzaklaştım duramdım,hiç duramdım babam beni yakalar diye korktum duramadan koştum saat gece yarısını buluyordu sokakta kimsecikler yoktu çok dikkat çemiyordum yavaşladığımda sahile gelmiştim sahile vardığımda durdum ve kendimi kumlara attım bazı insanlara aileler ve çiftler vardı onları izledim henüz yedi yaşındaydım sokaktaydım,evden kaçmıştım ne yapacaktım

Ben yağmurdan kaçıp şeytanın kanatlarının arasına saklanan bir kız çocuğuydum..

Gözlerimden damla damla yaş akıyordu titriyordum ellerim bacaklarım vücudum titriyordu havanın sıcak olmasına rağmen üşüyordum iyi hissetmiyordum ve kumlara yattım benden birkaç yaş büyük olan bir erkek çocuğu yanıma doğru yaklaştığını fark ettiğimde yattığım kumlardan kalkıp dikkleştim çocuk ise "Ben Hudson"diyerek elini uzattı bense elini korkarak tuttum ve