BU BİR SIR

Acılar

30/03/2024
bölümün yazıldığı tarihh
Yeni bölümle karşınızdayım..
Umarım beğenirsiniz,
Bu bölümdeki çoğu olay birebir yaşandı.
İyi okumalarr..
.
.
.

Kulaklığımı taktım ve Vera'nın evinin yolunu tuttum. Telefonuma
gelen bildirim sesiyle kim olduğuna baktım, şaşırdık mı hayır.

Arın:Gece gece nereye gidiyorsun Mahi?

Arın: Ne bu telaş

Okuduklarım karşısında ağzım açık kaldı adımlarım yavaşladı. Ne yani beni takip mi ediyordu?

Kafamı kaldırıp etrafıma baktım ama kimseyi göremedim. Sonra bir bildirim daha geldi,

Arın: Arama boşuna beni, bulamazsın yine.

En sonunda bir cevap yazmayı akıl ettim.

-Hele şükür Mahi, bir an hiç yazmayacaksin sandım. Arın'a bak be senin için gecenin bu saatinde-
Sus, sadece sus iç ses hiç yardımcı olmuyorsun.

Siz: Sen beni takip mi ediyorsun?

Siz: Ne hakla cidden kimsin sen?

Arın: Gece gece nereye gidiyorsun Mahi?

Siz: Delireceğim, seni hiç ilgilendirmiyor. Peşimide bırak.

Deyip sohbetten çıktım ve adımlarımı hızlandırdım bildirim sesi geldi ama bakmadım. Devam ettim yoluma.

10 dk sonra evinin önündeydim, içeriden Sezen Aksu-Firuze müziğinin sesi geliyordu.

Evin anahtarı bende de olduğu için kapıyı çalmadan direk içeri girdim. Ses daha net bir şekilde geliyordu bu sefer.

Bir gün dönüp bakınca düşler
İçmiş olursa yudum yudum yudum yıllarını
Ağla, ağla Firuze ağla
Anlat bir zaman ne dayanılmaz güzellikte olduğunu

Kıskanır rengini baharda yeşiller
Sevda büyüsü gibisin sen Firuze
Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu
Üzüm buğusu gibisin sen Firuze

Kıskanır rengini baharda yeşiller
Sevda büyüsü gibisin sen Firuze
Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu
Üzüm buğusu gibisin sen Firuze

Duru bir su gibi, bazen volkan gibi
Bazen bir deli rüzgar gibi
Gözlerinde telaş, yıllar sence yavaş
Acelen ne bekle Firuze

"Mahii" diye bağırıp üstüme doğru koşan bir adet Vera'yla kaldım. İçmişti sanırım, yere düşeceğini anladığım da ben koştum ve tuttum onu. Uzun bir süre sonra ilk defa onu böyle görüyordum.

"Mahii, neden bunları yaşıyorum" diye birden ağlamaya başladı omuzları sarsıla sarsıla. Neye uğradığımı şaşırdığım için bir kaç dakika bı şey yapmadan durdum. Sonradan konuşmayı akıl edebilmiştim.

"Güzelim, benim kafanı kaldır bana bak bı. Ne oldu anlat güzelim" daha çok kafasını gömdü göğsüme tıpkı küçük bir çocuk gibi.

"Soru sormasan sadece sarıp sarmalasan olmaz mı Mahi?"

"Olur tabiki de olur. Ne zaman istersen o zaman dinlerim ben seni ama sende şunu bil sana bunu yaşatan her neyse elimden kurtulamayacak."

Cevap vermedi daha çok sırnaştı. Onu yavaşça kaldırıp koltuğa oturttum. Müziği kapatıyordum ki "Kapatma açık kalsın, Firuze bana kendimi anımsatıyor dinleyelim."