Darling Can I Be Your Favorite | Kenan Yıldız

1

2010 Regensburg-------------

"Ya abi! Kenan diyorki Güneş'de bir Yıldız." Ilkin koşa koşa abisi Semih'e gitti ve Kenan'ı şikayet etti.

Abisinin ayaklarına kapanarak "Abi Kenan'a kız!" Semih bu durumda daha fazla kalmak istemiyordu. Ilkin'den kurtularak babasının gitti. Semih sevmiyordu Regensburg'u. Arkadaşlarından uzak bir yerde olması morelini bozuyordu.

Ilkin abisinin morelinin bozuk olduğunu görünce onu daha fazla rahatsız etmek istemedi. Kenan'ın ailesine akşam yemeği için davetliydiler. Tabii Can ve aileside öyle.Kenan'ın odasına girdiğinde Can ile Kenan'ın PlayStation oynadıklarını gördü. Hemen Can ile Kenan'ın arasına oturdu.

" Bende oynayayım mi?" ilkin tatlı gözükmeye çalıştı. Fakat Kenan ve can ilkini istemiyordu.

Cevap vermediler. Taki içerden gelen seslere kadar.

"Çocuklar yemek hazır!"

Istanbul Günümüz -------------

"Haydi kızlar! Son on tur." Deli olacaktım. Bu antrenörden ölesiye nefret etmem normal miydi?

Yarın Türkiye-Almanya maçı vardı. Futbolu takip eden birisi değilim fakat Semih milli takımı seçmişti. Onun için onun yanında olmak istiyordum. Bu son antrenmandı fakat Mesude hoca daha çok zorluyordu bizi.

"Haydi aslanlar!" Bize gaz verdiğini düşünüyordu.

(Karakter ilkin aydın değil.)

Isınma hareketlerini kısa tutup antrenmana başladık. Kısa süre sonra smaç çalışmasına başladık. Ama başlamadan Su molası için banka gittik. Telefonu açar açmaz karşıma çıkan posta öylece baktım.

Kenan Yıldız, Can Yılmaz Uzun...

Yıllardır görmediğim iki kişi.

Daha fazla bakmak istemedim.  Çünkü Içimde küçük bir kız doğdu. Güneş'i Yıldız olarak bilmeyen bir kız. Içimde bir sızı oluştu.

12 yaşında bir erkek grubu okulda bana karışırken Kenan ve Can kurtarmıştı. Annem ile babam kavga edince onların yanına giderdim. Abim hep keremle konuşurdu.

Boşlardı beni.

Kenan'ın ve Can'ın maçları olurdu. Onların yanına gider bitmesini beklerdim. O zamanlar voleybolda kötüydüm. Hep yedek olurdum. Ondan dolayı maçlara gelemezlerdi.

Bazen ikisinin beni sevmediği düşünürdüm. Beni istemediklerini, hiç bir zaman arkadaşları olamayacağımı düşünürdüm.

Taki o güne kadar.

-----★

---------★

Düşünmem gereken şeyleri düşünmüştüm.

"Ilkin haydi. Sıra sende!"

Smaç çalışması ile devam ederken kafam allak bullak olmuştu. Acaba onlarda futbolcu olmuşlar mıydı? Saçma sapan düşünmeyi kesmeliydim.

Herşeyi bırakıp pasör'e top attım. Kafamı allak bullak eden şeylerden uzak durmalıyım. Durmalıydım.

Sol, sağ, sol sıçra.

Sol, sağ, sol sıçra.

Sol, sağ, sol sıçra.

Antrenmanın bitişine doğru servis çalışması yapıcaktık. Hemen elime Mikasa topumu alıp servis çizgisine geçtim. Smaç servis atmalıydım.

Sol, sağ, sol sıçra.

----------------------

Antrenman bitmişti. Antrenman arasında düşündüğüm şeyler yüzünde kötü olmuştum. Belki yarın gideceğim maç bana iyi gelirdi.

Uçağa binmiş müziğimi açmıştım. Araya bazen saçma şarkılar giriyordu fakat hemen geçiyordum. Son kez Snap'a girip Semih'e snap atıp uçak moduna aldım.

Maç gecesi---------

Semihle son kez konuşup motive etmiştim onu. Bana Kenan'ın da burda olduğu söyledi. Içimde olmaması gereken bir heycan vardı. Uzun zamandır görmediğim kişiyi maçta abim ile görücektim.

İlk dakikalardan birinci gölü yemiştik. Evet ilk dakikalarda! Hemen geri dönüş yapmamız lazımdı. Ve değişiklik olacağını söylediler.

Giren oyuncu Kenan Yıldız..

Abdülkerim'in asistiyle ferdi gol atmıştı. Tekrar değişiklik yapıldı.

Giren oyuncu Semih Güneş.

Bu seferde Semih Kenan'a asist yapmış Kenan golünü atmıştı. Taraftarlar coşuyordu. Tabii bende öyle. Gol sevincini yaptıktan sonra Kenan ile göz göze geldik. Yüzündeki şaşkınlığı saklayamamıştı. Tabii buda çok sürmedi ve tekrar maça döndüler.

Almanya 2-3 Türkiye

Maç bitince Semih'in yanına gittim. Sarıldım. Tabii arkamdan bir ses" Güneş.." diyene kadar. Bu kişinin Kenan olduğu biliyordum. Ve hemen arkamı döndüm. Ben tüm ifadesizliğimi koruyordum fakat onun gözlerinde görmekten korktuğum tek bir duygu vardı.

Özlem.