.
.
.
/Bölüm bir tık diğerlerine kıyasla uzun olabilir, ama güzel olduğuna inanıyorum
.
.
.
"Ben değiştim Zoro, cidden" Zoro güldü ve bana dalga geçer gibi baktı ama gerçekten korkunç görünüyordu"Ne değişti, sayalım mı? Artık marimo demiyorsun, bu güzel birşey tamam, beni düsünüyosun, kısmen en azından, seni sevdiğimin farkındasın, yani öyle olması lazım, daha ne kadar belli edebilirim, peki ya sen kimi seviyosun Sanji? Sende hiç değişme yok, sadece konuşma şeklin değişti ve beni düşünmeye başladın, ama sen gerçekten kimi seviyosun, ne istiyosun, seni duymak bile ne istediğini anlayabilmem için yeterli değil Sanji"
Ben sadece mutlu olmak istiyordum, bu, bu kadar zor birşey olmak zorunda mı
"Ben seni seviyorum Zoro, seni sevdiğim için düşünüyorum, seni sevdiğim için dinliyorum, seni sevdiğimi farkettim, sadece birazcık geç kaldım"
Zoro bunu söylememi beklemiyormuş gibiydi, ama sonra güldü, bu gülüş gerçekten büyüdü, korkunç bir hâl aldı, kahakahaları dalga geçiyor gibiydi
"Sen şimdi gerçekten beni sevdiğini mi söyledin"
Doğru, şimdi farkettim, gerçekten açık açık mala anlatır gibi aşk itirafi ettim ben bu adama
Yaptığım şeyin arkasından gitmeye karar verdim, işin sonunda gotum elden gidicek gibi ama olsun, mutlu olucaksam varım lan
"Evet seviyorum begenemediniz mi majesteleri?" dalga geçer gibi konuşmam onu güldürmüştü, ancak bu seferki hem beni, hem de onu mutlu eden tipte bi gülüştü. Sakinleşip kendine gelmiş ve yaklaşmıştı, şimdi gotum gidicek diye düşünürken uyuyakalması şuan istediğim bir şey değildi ama uyurken onu izleyebileceğim gerçeği hoşuma gidiyordu, kolunu omuzlarıma atıp onu evine kadar taşıdım, ben onu yatağına indiricek beni sıktığı için bende onunla beraber düştüm
"Zoro, tamam sen kazandın tamam, çek kolunu boğulucam" dedim zar zor, gerçekten bı koluyla beni sıkarken nefes almakta güçlük çekiyordum
Daha sonra kısık ama çekici bi sesle "Gitmiyceksen bırakırım" diye cevap verdi ve kolunu gevşetti
"Bıraksan da bırakmasan da gitmem zaten, benden kurtuluşun yok"
Bunu dememle sırıtıp kollarını çıkartmadan diğer koluyla belimden tutup kendine daha çok yaklaştırdı yaklaştırdı, onun beni görmediği için şükretmeliyim, yüzümün kıpkırmızı olduğuna adım gibi eminim
"Görmek istiyorum yüzünün kızardığını, ama başka zamana artık"
"Beni duyabilmen en nefret ettiğim şey"
Enseme bi öpücük bıraktığında soğuk dudaklarının etkisiyle titredim, soğuk dudakları dahi beni alev alev yakabilmek için fazla sıcaktı
"Alışsan iyi olmaz mı? ha Sanji"
"Buna bu kadar çabuk alışamam"
"Luffy ile law bile daha cabuk alışmış, Law Luffy'i babasıyla tanıştırmış"
Doğru, Law denen herifi az daha unutuyordum, hemen hesap sormam gerekiyo
"Kuzenim"
"Eıh? Ne?"
"Diyorum ki, o herif benim kuzenim, sana sevgilim olduğunu söyleyen herif, seni dilenci falan zannetmiş gece gece, benim için beklediğini düşünmemiş, ve ayrıca seni çağıran da oydu, Luffy'i zorlamış, sana öyle dediği için pişman olmuş" gerçekten daha sonra o heriften özür dilemek zorunda kalıcam
"Law böyle şeylere pek alınmaz, merak etme, Law ile anlaşabilirsin, sadece işi düşünce yazar, başka da birşeyi yoktur, yardıma ihtiyacın varsa uğraşır, yardım eder, iyidir yani, Law"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Duyabiliyorum (ZoSan)
Fanfictionİçmeden önce iki kere düşün, seni rezil de eder, vezir de, ama sabredersen sende vezir olacaksın, mutlu olacaksın, bulucaksın diğer yarını, unutma herkes dikenli yollardan geçer