Samen hebben wij een boek geschreven
Beide mijlen ver van elkaar
Met muren tussen ons
Waar zelfs
Geen stormram doorheen zou komen
Dat was ik gewaar
Nooit kan ik weten
Hoeveel pijn
Hoeveel slapeloze nachten
Jij hebt doorbeten
Door roekeloze daden
En stommiteiten mijn
Momenten dat je mij kwijt wou
Momenten dat je ogen schoten van vuur
Het spijt me
Wijken voor gevaar
Is tegen mijn natuur
In jouw ogen zag ik een plicht
Een wens om te kiezen voor een eigen pad
Het stond op je gezicht.
Gehele vrijheid
Is een kado dat ik je niet geven kan
Dat zit verankerd in je lot
Maat voor dat kleine beetje vrijheid
Geef ik graag de mijne op
