CHAPTER II
MUSEUMILANG ARAW na rin ang nakalipas pagkatapos ng gabing iyon. Hindi ko makakalimutan iyon.
Emre. Emre. Emre. Pabalik-balik sa isipan ko!
Ang mukha niya na sobrang maamo. Halatang may dugo ng ibang lahi.
"Dear," miss Sarah bored her eyes on me while I am leaving the bus lastly.
"Miss," tugon ko habang nakatayo na sa harap niya.
"I want you to lead this tour after me. This will be long and fun. I'm sure you'll love here."
My eyes widen a bit. "Okay," tanging tugon ko.
This is my first time to visit museums and galleries so I am really excited and happy to be appointed. Pero parang sa ibang mundo ako habang inaalala ang nangyari. Umiling ako para mawala muna ang iniisip.
Miss Sarah just turned her back on me and walk. I grinned. Agad kaming sumunod sa kaniyang likod.
Sa bawat salita na lumalabas sa bibig ng prof namin ay pinakikinggan ko ng mabuti. Hindi kami tumatagal sa mga sculptures, paintings, found objects, statues, etc. at, pero dahil namamangha ako ng sobra, nagpapaiwan ako ng sandali para tingan ito ng masinsinan. Kung saan malayo na sila doon ko na sila hahabulin. Tila nakalimutan kong maglead ng tour namin na ito.
Humingi ako ng paumanhin sa prof namin dahil hinahanap niya naman ako. Ngumiti ako sa kanila.
Kumunot ang noo niya sa akin pero tumaas naman ang kilay niya.
"At saan ka nagpapaiwan?" Mataray niyang tanong.
Umiling ako.
"You seemed to be..." pinanliit niya ang kaniyang mga mata. "...enjoying."
Nakagat ko ang labi. "Yes po. Sinusuri ko kasi iyong huling painting na nadaanan natin."
"Oh, you can do that later. But for now, I called it lunch time."
Some of my classmates cheered. Habang ako nangingiti tinitingala ang ceiling.
"You can eat in the restaurants outside or in the stores out there, go in any place that you want just be back here at one."
Miss Sarah announced.
Mabilis na nagkawatak-watak kami. Ang iba lumilibot pa, ang iba naman ay tinungo ang exit.
Someone cleared her throat. "Stella, what are your plans?"
"Dito na muna ako, miss. Mamaya lang po ako kakain sa labas."
"Are you sure? Hindi ka sasabay sa akin?"
"Pasensiya na po, miss pero maraming salamat sa pag-aya." ngumiti ako sabay yuko.
"Oh. Okay." Her strict faced remained before leaving me alone.
I sighed. Hindi pa naman ako gutom.
Mag-isa akong lumilibot sa ikalawang palapag ng museum. Dala ang digital camera, nalilibang ako sa pagkuha ng larawan. Nakaramdam ako ng kapayapaan habang pinagmamasdan ang magagandang paintings. Binubusog ako nito.
YOU ARE READING
Fine And Dusk
RandomStella Vivienne Perez, living aesthetically. A graceful, kind, and beautiful woman of Emre Alonzo, who's opposite to her.