Mafya abim •TAMAMLANDI•

2. bölüm

(nisadan)

Şuan kusucak hale gelmiştim çünkü abimler tam benim yanımda adam öldürüyordu. Ne kadar istemesemde abim zorladı, itiraz ettim bu kaç kere ama o bakışlarından "evde azına sıçarım" bakışını almış susup oturmuştum.

1 saat sonra zaten Tolga, Ateş, onur, Burak abi ve benim abim işlerini halledip benle uğraşmışlardı. Abimde beni havuzda neredeyse boğulacak hale geldiğimi falan söylüyordu. Ama cidden bi an nefesim kesilmişti ya.

Bir süre sonra abimle eve gitmiş direk kendimi yatağıma atmıştım. 5-10 dakika sonra falan kapım açıldı ve bir kaç saniye sonra kapandı ve gelip kulağıma fısıldadı.

"Gel daha senle görüşmemiz var Nisa Öztoprak.."

Evet, bu abimin sesiydi ve her zaman ki gibi sert çıkmıştı. Bir dakika umarım bizim çeteyle geçen bara gittigimizi bilmiyordur.

Ben yavaşca gözlerimi açtım ve abim beni kolumdan tutup telefonu gözümün içine soktu. Has.. lan bu bizim ekiple içki içiyorken çekindiğimiz fotoğrafdı.

"A-abi vallahi sade-"

Ben tam konuşurken abim bileğimi sıkıp yere fırlattı beni.

"BU NEE NİSAA!? LAN BENİM NİYE HABERİM YOK BUNDAN!! SÖYLESENE NİSAA!! LAN DELİİ Mİ ETMEK İSTİYORSUN BENİ APTAL KIZ!?"

Dedi abim ve yüzüme çok sert bir şekilde tokat attı,

Açın öyle okuyun bari.. biraz kötü sahneler olucak bu kitapta ;/

Ben daha birşey diyemeden abim bana defalarca vuruyordu. En sonunda acıya dayanamaz hale geldim ve gözlerimi yumdum, gerisi karanlık ve abimin Nisa diye bağırışları...

...

Uyandığımda yatağımda yatıyordum, kollarım, bacaklarım ve yüzüm yara içindeydi.. abimin bu şeyinden nefret ediyordum. Her bokuma karışıyordu, ne yapsam karşı çıkardı.

Yataktan kalkıp dolaptan siyah eşofman takımı çıkarıp giydim ve telefonumla yanıma kredi kartımı alıp bizim gruba yazdım

~kafa dengiler~

Siz: ben iyi değilim.. buluşalım mı?

Pelin: nolduu aşkımm??

Mert: nisa noldu kk iyimisin?

Berk: nisa noldu

İdil: aşkım nerdesin

Nil su: nisoşum noldu? Abin mi bişey yaptı

Hicran: bebeğim iyi misin??

Siz: değilim...(konum attınız)

Şuan hiç iyi değildim çünkü panik atak geçirmiştim, yani kriz geçirmiştim ani korkudan ve sinirden. Abimle arama cidden biraz mesafe koyacaktım bu onu hakediyordu.

10 dakika sonra sahilin oraya geldim ve gözlerimi denize diktim.. şuan birine sarılıp kendimi parçalayana kadar ağlamak istiyorum.

Bir kaç dakika sonra arkadan bizim çete geldi ve hepsi bana sarılıp noldugunu sordu. Bende anlatınca deli oldular tabi.

"Tamam sakin olun iyiyim.."

"Neren iyi nisa!? Her yerinde yara var kızım iyimisin sen!"

"Bizde kalıcaksın gitmiyorsun oraya"

"Kanka gel bize abinle 1-2 hafta konuşma bişey olma-"

"Olur nilsu olur! Mafya o beni her bok çukurunda bulur o"

"Napacaksın o zaman?"

"Bilmiyorum Allah belamı versin ki bilmiyorum!!"

Dedim bağırarak, kriz geçiricektim off.

Biraz bizimkilerle takıldım ve eve gittim. Artık onu istemiyordum diye bişey söyleyemezdim kimseye o yüzden götümün üstüne oturucaktım mal gibi çünkü maldım!

Odamda yatağımda oturmuş kafamı dizlerimin arasına koymuştum..

Abim odaya girdi ve kapıyı kapattı, yanıma gelicekken kalktım yataktan, tam çıkarken kolumu tuttu.

"Nereye?"

"Ölmeye..."

"Ne?"

Abimin bana şaşkınca başkışlarını umursamadım ve koşarak evden çıkıp evin dışında ki demirleri gördüm... Ve baya yüksekti.

Hemen koşarak oraya çıktım. Ve abimin o bağırışlarını duydum ama şuan kriz geçirmiştim ve ne yaptığımı bilmiyordum..

Bir kaç adım attım ve abime son sözlerimi söyleyerek kendimi boşluğa bıraktım...

"Bana hayatı öğrettiğin için sağol...abi...."

"NİSAAA!!!!"

Kitap bok gibi oldu biliyorum ama artık dayanamıyorum yemin ederim.. okul ayrı ailem ayrı üstüme geliyor... Bunu yapmak istemezdim ama kitabı bitirdim... Bi daha görüşemicez heralde.. sizi seviyorum... görüşürüz...