beni hapettiginiz zindan benim için çok hafif kalıyor artık, nefes alamadığım bu dunyada demirden kapısı olan, zincirler vurulmuş, kilitler takılmış 4 duvarlı bir odada yaşamak beni artık o kadarda üzmüyor(?) biraz eskidim, daha dogrusu yıprandım bilmiyorum ikisi aynı kapıya çıkıyor olmalı. eski bakımlı günlerime dönmek için şuan hiçbir seyimi feda etmezdim o zamanda mutsuzdum simdiki gibi degisen en ufak sey dahi yok. beni bu zindana hapsetmeniz beni artik bogmuyor ama kesinlikle beni öldürüyor. bu bir facia, bu bir son. nasıl yani simdi kendi sonumu kendim mi hazirliyorum? buna inanmasi guc olacak ama gozuken bu. kendi benligimi kaybettim ben bu zincir vurulmus oda da bana sadece kuru ekmek ve biraz su verdiler, canımı daha cok acitabilmek icin miydi? kesinlikle evet. bana daha cok izdirap cektirmek icin sadece hayatta kalmami istediler. ben ise simdi kendi ellerimle kendi hayatima son verecegim. hikayemin sonu bu olmamaliydi elbetteki ama ben canımı yakmak isteyen insanların elinde kalamam. şimdi ise veda ediyorum, suan elimde bir sigara olmasını dilerdim büyük ve sert bir duman, geri vermeden tum cigerlerime doldurmayi isterdim. bu satirlari yazarken ben olmayacagim beni hapsettikleri zindana kendinizinde bu hallere dusmesine izin vermeyin. askla kalın sadece tek istedigim ise bu ben simdi gidiyorum bir daha gorusemeyecegiz, bu benim her seye son kez vedam. tesekkurler ahlaksiz dunyanin edepsiz insanlari.
