RÖNESANS - Bir Valorant Ajanı "Rinascita"

Bölüm 1

Eskiden Quantum şirketi için çalışan öylesine bir mühendisti. İşinde de oldukça başarılıydı.  Ancak şirketin verdiği kötü kararlar nedeni ile çalıştığı yere düşman kesilmeye başlamıştı. Şirketin en son yaptığı "Biyolojik Hücum Projesi" için çalışma ekibine seçildiğinde artık oradan ayrılmanın iyi olacağını düşündü ancak bu sandığı kadar kolay değildi.

"Ne yazık ki bu dilekçe geçersiz bayan Zanfini."

"Nasıl yani? Gerekli olan tüm bilgileri belirttim ve istifamı vermek istiyorum!"

"Ne yazık ki kurallar değişti! Gerekli bir sebebi olmadan sizi işten öylece çıkaramayız. Üstelik böyle bir dilekçe ile!" derken kadın önüne bırakılan belgeyi karşısındaki sarı saçlı kadına doğru itti. 

"Talep ve arz! Dilekçemi lütfen bay Oberon'a iletin, lütfen!" diye ısrar etti kadın ancak karşısındaki siyahi kadın ondan daha çetin ceviz çıkmıştı.

"Lütfen ekibinize dönün, bayan Zanfini. Güvenliği çağırmama gerek kalmasın."

Kadın resmen burnundan soluyordu. Sertte sekreter masasında duran dilekçe kağıdını alıp arkasını dönüp sinirli sinirli yürümeye başladı "Pabucumun Oberon'u!" diye mırıldandı kendi kendine.

Şirketteki dördüncü yılıydı ve ilk girdiği günkü gibi değildi. Gelen yeni başkan sayesinde şirket artık insanlığa savaş açar nitelikte çalışmalara başlamıştı. Kurallar değişmiş ve resmen şirket çalışan kaybetmemek ve bilgi sızdırmamak için kendince gaddar çözümler bulmaya başlamıştı. Adeta bir diktatör vardı başlarında ve karşı gelinemiyordu.

En son istifası kabul edilmeyen bir çalışanın şirket içinde kaçma planları bile duyulmuştu. Sonucunda ne oldu? Ölüm. Kulağa çok basit geliyor değil mi? Hayatlarına karşılık çalışıyordu bu insanlar orada. Oysa ilk zamanlarda ne kadar mutlu ve huzurlu bir iş ortamıydı bu yer...

Atölyeye geldiğinde ekip arkadaşları onu gülerek karşıladı.

"Eee Zanfini? En yakın seyahat ne zamana?"

"Kes sesini Dashiell!" 

Kimse olasılık vermemişti zaten istifanın kabulüne. Bu yüzden kolaylıkla dalga geçiyorlardı "Buradan çıkış yok. Bizim küçük mezarımız burası!"

"Neresi kime mezar olacak göreceğiz." dedi inatla ve beyaz önlüğünü giyip üstünde çalıştığı silahın başına geçti. Ona kısık gözlerle bakan iri yarı kadını ise görmezden geldi.

Tam bir sniper'ın kullanabileceği bir silahtı üstünde çalıştığı. Eğer başarabilirse hem hafif hem de üst düzey hedef algılama hassasiyeti olacaktı. Tabii iş şevki olmadığı ve "kötülere" çalışma durumundan dolayı yaklaşık iki aydır bu silahın üstünde çalışıyordu. Yoksa akıllı bir kadındı. Kolaylıkla üç hafta içinde çabucak bitirebilirdi bu işi. 

"Dashiell! Öyle oturup kahve içmede yardım et! Raporları bana getir. Kontrol etmem gereken şeyler var."

Dashiell denen buğday tenli esmer adam bıkkınlıkla bir nefes verdi. Parmakları yüzüklerle doluydu ve kağıt bardakta olan sıcak kahvesini tutuyordu. Kağıt bardağı sıkkınlıkla masaya bırakıp "Emredersiniz hanımefendi kontrol!" diye bağırdı imalı imalı ona seslenen iri yarı kadına. 

Bu Kadın Pearl Pendleton'dan başkası değildi ve Flynne'ın pek haz etmediği biri olduğu söylenebilirdi. İçini pek bilmese de kadın dışardan kesinlikle bir Quantum yandaşıydı ve onun yanında pek şirket adına kötü bir şey söylemek mümkün değildi. Üstelik bizzat reklam filmlerinde bile oynamıştı şirket adına.  Bu yüzden onunla pek iletişimi yoktu. Sadece iş adına bir ya da iki dakikalık muhabbetleri olurdu.