Chapter 3

0 0 0
                                    

"Ano ba talaga ang nangyari?"tanong ng dean.

"Yan po dean!,yang batang iyan ay lumabas ng campus sa oras ng klase."sumbong ng guardya.

Napairap nalang ako."Sabi ko wag mo akong ma duro duro dahil wala akong utang sayo! At teka?! Ako pa may kasalanan e iniinsulto mo nga ako kanina e!"pagtatangol ko sa sarili ko.

"Totoo po yung sinabi ko dean,yang batang iyan ho ay tumakas,sinabihan pa nga akong kalbo daw."dagdag pa niya.

"Eh bakit?! Totoo naman a!? Kahit isang peraso ng buhok wala ka! Di mo siguro afford ang ten pesos na shampoo!"

"Walangya ka talagang bata ka! Walang respeto!"

"Shut up!"sigaw ng dean kaya natahimik ang lahat sa loob ng opisina.

"I'll call the president of the whole campus and make a punish of the two of you!"nagulat kami sa sinabi ng dean at Nanlaki ang mata.

"Dean baka pwedeng wag niyo na ituloy."pagmamakaawa ko.

Hindi niya ako pinansin at pinapaalis lang kami para pumunta sa basketball court.

Tangna kanina pa ako kinakabahan sa maaring punish ng president dito.

Nakarating na kami sa basketball court at umupo."pano na to? Sayang yung libre."nanghihinayang sabi niya.

"Kasalanan talaga ng guard to e! Kung di lang siya nakialam aydi sana wala tayo dito ngayon."

Napabuntong hininga nalang siya.

May napansin kaming mga yabag ng paa papunta samin kaya lumingon ako don.

Nagulat ako sa nakita.........isang lalakeng matangkad........matangos na ilong.......mapulang labi.........maputi........at sexyy.

"Hoy yan na ata yung president."bulong ni Mila saakin.

Hindi ako halata sa mukha na type yung lalake pero sa loob looban ko ay kinakabahan ako.

Kalma Akira! Hindi ka easy to get.

"You need to be punished."walang emosyong sabi niya.

Tss!

Wala akong pake sa punish na yan!

"Ako lang ba? Dalawa kami nag cu-cutting classes so dapat kasama si Mila-ay oo nga pala si manong kalbo dapat kasali yun sa punish ang unfair naman kung kami lang!"reklamo ko.

Napatingin siya sakin ng seryoso.

Ano ba kasalanan ko?!

Kung makatingin parang papatayin na ako,kung nakakamatay pa Yun sigurado ako namatay na ako kanina pa!

"Bat ang sama ng tingin mo sakin? May utang ba ako sayo?"tanong ko.

Hindi niya ako sinagot bagkus ay lumakad na ito papuntang gymnasium.

Sumunod nalang kami sakanya at nakarating kaagad kami sa gym at naabutan ko itong maraming kalat.

Madaming nakakalat na mga basura sa gilid at may basa ang sahig.

Watdapak?!

"Tanginang gym to! Parang isang taong walang linis! At wag mong sabihin sa akin na ako maglilinis niyan?!"reklamo ko sakanya.

"That's your punishment."cold niyang sagot.

"Okay lang kasama ko naman si Mila,Diba mil-"nagulat ako ng mapagtantong Wala si Mila.

Sumunod naman siya kanina ah? Paano siya nawala?

Tangna ayaw ko mag linis ng gym na to! Malaki pa naman to!

Hiding The Real HerWhere stories live. Discover now