Onlara öpüştüğümüzü söylediğimize resmen pişman olmuştum.
"Aman tanrım yeni arkadaşlarımız olduğunu sanıyordum. Ama siz resmen birer filsiniz." diyerek Baekhyun ayağa kalktı.
"Chanyeol! Resmen suratıma kadar geldi." diyerek ben de kalktım.
Onlar da bizden defalarca kez özür dilediler. Chanyeol mutfağa koştu. Elindeki bir tomar peçeteyle Baekhyun'un üzerini ve yüzünü silmeye başladı.
"Sen benim üzerimi mahvettin Chanyeol. Ne yaptığını sanıyorsun? Yoksa gözlerimin önünde sevgilime mi asılıyorsun?" diye sordum. Aslında ben şaka yapmıştım ama Chanyeol ciddiye aldı ve ellerini havaya kaldırdı.
"Hayır hayır gerçekten öyle bir şey yapmıyordum." diyerek panikle konuştu.
"Saçmalama Chanyeol şaka yapıyorum." dedim
Luhan her zamanki ifadesiz suratıyla bize döndü.
"Siz sevgilisiniz yani öyle mi?" diye sordu. Baekhyun kafasını salladı.
Kirli kıyafetlerden kurtulmak için odalarımıza çıktık. Baekhyun ilk defa hızlı giyinmiş ve odama gelmişti.
"Onlara bizden bahsetmeliyiz Hunnie. Sen anlatmak ister misin?"
Üzerlerimizi değiştirip tekrar yanlarına döndük. Daha sonra ben detaylarıyla her şeyi anlattım. Aramızdaki ilişkinin boyutunu ve dostluğumuza dair her şeyi. Birbirimize verdiğimiz saçma sözü bile söylemiştik.
"Siz sadece el ele gezen dostlarsınız. Yani yanlış anlamayın ama anlattıklarınızdan bu anlaşılıyor. Ahh bir de evde kalırsanız evleneceksiniz o ayrı. Ama bence evlenseniz bile evli bir çiftin hayatını yaşamakta zorlanırsınız." diyerek gülmüştü Chanyeol.
"En azından iyi dans eden biriyle evleneceğim Chanyeol. Hiç yoktan iyidir." dedi ve dalga geçerek Baekhyun da güldü.
"Chanyeol ve Baekhyun, ikiniz birbirinize çok benziyorsunuz. Sürekli konuşmak sizi yormuyor mu? Üstelik her şeye gülüyorsunuz. Bu gerçekten dayanılmaz." dedi Luhan.
"Bu kadar soğuk biri olmak için fazla kasmıyor musun? Aslında sen de bize katılabilirsin Luhan. Çünkü bu sert görüntünün altında fazlasıyla gülen biri olduğuna eminim." diyerek ciddi bir şekilde konuştu Chanyeol.
"Bir şey söyleyebilir miyim?" diye hevesle sordu Baekhyun. Hepimiz aynı anda kafa salladık.
"Özellikle siz iki yeni insana söylüyorum bunu. Bizim Sehun'la neredeyse hiç bir zaman birbirimizden başka arkadaşımız olmadı. Bu gün geldiğiniz için çok teşekkürler. Bunu sık sık yapmalıyız. Gelirsiniz değil mi?"
Baekhyun'dan başkasına hiç bir zaman ihtiyaç duymamıştım. Onun da böyle düşündüğünü sanıyordum. Biraz hayal kırıklığına uğramıştım ama şu anki mutluluğu yeterliydi. Yine de onu kızdırmalıydım.
"Sana yetmiyor muydum Baekhyun? Alacağın olsun. Demek başka arkadaşların olsun istiyordum. Tanrım! Ben hiç bir zaman böyle düşünmemiştim." dedim ve sahte ağlama sesleriyle ellerimi yüzüme kapadım.
"Hunnieeeeee tabi ki sen yeterlisin. Kıyamam ağlamaaaa" diyerek sarılmıştı. Ben de ona sarıldım ve hep birlikte güldük.
"İşte bu saflığın en tatlısını yaşayan ve çok konuşan çocuk benim tek dostum. Umarım sizinle de böyle oluruz." dedim diğerlerine bakarak.
Luhan'ın hiç umurunda değildik. Başka yerlere bakıyordu ve fazla da konuşmuyordu.
"Siz nerelerden taşındınız ve neden buradasınız? Eğer sakıncası yoksa öğrenebilir miyim?" diye sordu Baekhyun hevesle.
