First Listener Problems (Problems Texting Serisi-4)

Ep.45

Selam comeback yaptım. Şöyle 30.bölümden beri bir okuyup gelin isterseniz. Ben bile unutmuşum,o kısımdan itibaren bi okudum.Eh iyi okumalar öyleyse

Chanyeol,aklında Sehun'un son dedikleriyle Baekhyun ile buluşacakları caddeye girdi. Garip bir uygulama sayesinde hayatına giren bu 'hyung'una ayrı bir saygı duyduğu ortadaydı. Ne istediğini bilen,sevdiği işi büyük bir aşkla yapan,kalabalıkların arasında sessizken rahat hisettiği bir ortama girdiğinde birden çocuklaşan bu adam kesinlikle Chanyeol'un favorisi olmaya aday biriydi. Ama bu hayranlığının fanatik boyutunda olduğunu düşünmüyordu. Ya da Sehun'un ima ettiği gibi saygı duymanın ötesinde bir şey olduğu fikri garip gelmişti.

''Ben yarın sabahın köründe işe gidecek yaşlı bir insanım Chanyeol,bir an önce eve dönüp uyumalıyım.''

''Üzgünüm,bu tarafa gelen otobüse binmek için biraz yürümem gerekti.'' Karşısındaki adamı süzerken adımlarını hızlandırdı. Oldukça geniş kot pantolonu ve animeli tişörtüyle 25 yaşında bir mimardan çok yeni çıkış yapmış 16'lık idolleri andırıyordu. Buna rağmen huysuz bir yaşlı gibi söylenmesi komik gelmişti.

''Şaka yaptım,bu ne ciddiyet Chanyeol?''

Kendisini garip bir yüz ifadesiyle süzen çocuğa parlak bir şekilde güldüğünde Chanyeol kandırıldığından emindi.Bu adam yaşıyla ilgili kesinlikle yalan söylemişti. Emindi bundan.

Sehun'u ve saçmalıklarını arka plana atıp geldiğinden beri ilk kez gülümsedi.

''Yani kusura bakmayın Baekhyun Bey,siz arabanızla rahat rahat gelirken birileri bir tık çaba harcama zorunda kaldı.'' 

Baekhyun Bey diyişi karşısındakinin kahkaha atmasına neden olurken Chanyeol da son bir saattir aklında olan şeyleri unutup gülmeye başlamıştı.

''Üzgünüm Chanyeol Bey,sizleri kapınızın önünden alıp yeniden evinize kadar bırakmak isterdim ama arabam bakımda olduğu için ben de sizler gibi bir tık çabalayarak geldim.''

Baekhyun'un cümlesi üzerine atılan bu uzun kahkahayı dışardan görenler, bunun iki sarhoşun anlamsız kahkahası olduğunu düşünebilirdi. İkisi de karşısındaki gülmeye devam ettikçe gülüyor,bu anı kısa kesmek istemiyordu. Nihayet durduklarında bir süre hiçbir şey demeden bakışları buluştu. Uzun süren kahkahadan geriye yüzlerinde sokak ışığının vurduğu güzel bir gülümseme kalmıştı. Ortam iyice tuhaflaştığında bunu bozan ilk Baekhyun oldu.

''Hadi girelim,kurt gibi açım.''

''..Ablam da benim kustuğumu görünce başladı kusmaya. Çöp kovasının başına geçtik bir o kusuyor,bir ben kusuyorum. Tam duruyor,beni kusarken görünce tutamayıp o da kusuyor..''

Tteokbokkilerini yerken konu en rezil oldukları anılara gelmişti ve Baekhyun artık Chanyeol'un kurgu anlattığını düşünüyordu. Bir insanın hayatında bu kadar bahtsız,bu kadar rezalet anılar olamazdı. Gözündeki yaşları silip Chanyeol'un bir yandan da el kol hareketleriyle olayı daha da gerçekçi anlatışını dinliyordu.

''Babam gördü bizi,adam ne yapacağını şaşırdı ve anneme ne dese beğenirsin?''

Karnını tutup gülmemek adına derin bir nefes aldı. ''Ne dedi?''

''Hanımefendi çocuklarınız iyi değil sanırım..''

Şimdi ikisi de kahkahalarıyla mekanı inletiyordu. Birkaç müşteri rahatsız olup ters ters baksalar da onlar etrafın pek farkında değil gibilerdi. Baekhyun gözlerindeki yaşı silip birasını yudumladı. Son zamanlarda yaşadığı stres iyice bunalttığı için kaçış yolu olarak aklına Chanyeol gelmiş,direkt ona yazmıştı. Buluşmak için sözleştikten sonra hazırlanırken neden böyle bir şey yaptığını sorgulamıştı ama şimdi gülmekten nefessiz kaldığında ve sadece aklındakileri değil,etrafındakileri bile unuttuğunda anlamıştı:Bu çocuk ona iyi geliyordu. İkisi de sonunda gülmeyi bırakabildiklerinde Chanyeol kahkahadan geriye kalan gülümsemesiyle suyundan yudum alıp kafasını iki yana salladı.