Muchacha ni Bias

I: S O U T H K O R E A HERE I COME!!!!

Chapter 1:   S O U T H K O R E A     HERE I COME!!!!

"Ay nako grabe ganto pala kalamig sa Korea! Grrr." Di ko na to kinekeri! Imbyerna naman kasi bat dito pa ko na assign.

Huhuhu. ><

Sana naman kayanin ko ang one year contract ko dito oh.

Hay nawawala pa ata ako san nga ba ulit ako pupunta?!...

Sa.. Cheongdam-dong… Ayst.

San nga ba ulit yun?!

(A/n: paki imagin nalang na Korean ang statements ah. Since sa Korea ang setting! :)  )

"Uhm, excuse me? Where can I find this address sir?" tanong ko sa isang middle aged man.

Buti nalang marunong ako kahit papano mag korean. Bago syempre pumunta dito sa Korea kelangan syempre may knowledge ka sa language nila. Ayun mejo marunong naman ako kahit papano, wag lang todo lalim na Korean words, Kekembotin ko yun! :””>

"Malayo pa ito iha, sakay ka pa bus. Tas pagbaba mo sa 2nd stop, hanapin mo na to. Malapit na iyon." ambaet ni Ahjusshi (manong)

^------^

"Ah! Kamsamnida! Cheong mal kamsamnida!" (thank you very much)

^---------------^

Sabay ngpaalam na ko kay Manong at nagpatuloy na.

Sana naman mababaet ang mga tao dito.

Ay oo nga pala, papakilala ako! I'm Thina for short... Gusto nyo ba malaman realname ko?

Wag kayo magsisisi ah. Hahaha!!!

Justine Marice Athena Coleen Lila Dimaculangan-Hernandez

Oh diba sbe sainyo eh! Ikli noh?! Haha. Ewan ko ba sa parents ko bat haba e. Di man lang sila naawa sakin at di nila inisip na mahirap ang pinagdaanan ko nun sa school namin! T.T

Ang hirap kaya magsulat ng pangalan nung kinder pa ko!

Yung tipong mga kaklase mo number 10 na sa exam ikaw nasa name padin!

At tipong pangalan mo palang sakop na ang page sa resume.

Saklap e.

Daigin ko pa ata si Jose Rizal sa haba ng pangalan!

Oh well tapos na tayo sa name ko, 20 yrs old na ko pero mukang younger.

Heheheh! ^----^

Totoo yan walang kiber.

Tignan nyo pa FB ko e. Haha

So ayun nga, andito ko sa Korea take note South Korea ah!

Para magbakasyon! :)))

Sarap ng buhaaayy.

Chos.

Para magtrabaho.

Eh. Nga nga sa bahay. Panganay ako at kailangan kong buhayin sina inay at itay.

Syempre sakin sila umaasa.

Hanggang 2nd yr college lang ako. Tinake ko ay MASCOM

Pang maganda kasi yun hehe. Tska kasi pangarap ko makita sa TV eh. Db sayang naman talent at pagkadaldal ko.

Pero wala na e. Eto mag OFW na ko. Eto ata ang kapalaran ng aking buhay. Drama lang e. Pero tanggap ko naman kasi. Hanggang dun nalang talaga ang pangarap kong pagiging reporter.

Ayun sayang 2 yrs nalang naman di ko pa natapos. Inatake kasi sa puso si Itay. :(

Pero good thing is Ok na sya ngayon, kaya lang ang sad thing e, ayun stroke si Itay kaya di na sya makapagtrabaho kaya eto ako to the rescue ang lola mo! :P

So, dito na ko sa bus stop sa may Cheongdamdong. Dahil di ko padin Makita yung building na hinahanap ko, lumapit ako sa isang matandang babaeng naka upo sa may bench sa may bus stop.

“Ahjumma, Shillyehhamnida? Chom to waju-shil ssu issue shinayo? (Excuse me, Can you help me?)”

“Ne, waeyo?” (Yes, why?)

“DKY Agency eodi-yeyo?” (Where is DKY Agency?)

“Ah! Tchuk kaseyo! Keuda eume woen” (Go straight! then turn left)

“Ah. Kamsamnida Ahjumma!” (Thank you Lady)

Then I bowed my head. As we all know, asa culture na yun ng Koreans so I know you guys know that well. *wink! J

Sinunod ko naman si Manang, so lakad lakad. Sana naman matanaw ko na. Kaloka hirap kaya magtanong ng magtanong tas di mo alam pupuntahan mo. -_____________-

Finallyyyy! I’m here! Yeheeeeeyyy.

So ano pa bang aantayin ko, pumasok na ko sa loob. Kafagod. Sheez.

“Annyeong haseyo! What can we do for you?”- bati sakin ng isang babaeng naka office attire. At nag bow sya syempre automatic na yun magbobow ka din dapat.

“Ah, Miss I’m Ms. Hernandez, from Philippines, the one you asked from your agency in Philippines.”

Kasi I’m blessed enough na ako ang napili nila. Pinadala lang daw kasi ng agency sa Pinas yung resume at pic ko dito sa agency sa korea So ayun Viola *TEN-TENNEN* ako ang napili.

Oo tama kayo, may pic pang kelangan, di lang 2x2 ah. Yung tipong pang Album, 4R ata size nun e. Buti nalang talaga at Photogenic ako. HAHAHA. Yabang. Masanay na kayo saken conceited talaga ako. HEHEHEHE.

“Ah. Kure. (right). You just look perfect. Chamkkanmanyo! (One moment pls.)” tas umalis sya at may kinuha sa loob ng isang kwarto.

“Sure.” Sabi ko. At I look perfect daw e chimay lang naman inapplyan ko. Ano yun pang chimay ang ganda ko?!!! NOOOOOOOOOOOOOOOO! -______________-

Kainis naman yun. Ano lang porke di ako ganun kaputi gaya nila pang mucha cha nalang ang beauty ko?! Eh sa Pinas pang Bb. Pilipinas kaya ang ganda ko. HUHUHU Talaga naman OOOH.

Ganto talaga ko pag ganda ko na pinag uusapan madali ako magtampo, magalit at magwala.

Buti nalang at kelangan ko talaga tong trabaho na to! T-----T