Arkamdan gelen gök gürültüsünun sesinden korkup karlla sarıldım şimseklerden çok korkuyordum karl saçlarımı koklayıp "bu kokudan ayrılmak istemiyorum ama içeri geçmemiz gerek" dedi birşey demeden içeregiye geçtim
Evin içini gözlerimle gezdim "jimmylere yarın haber veririz simdi yağmur yağacak gibi gözüküyor " dedi karl gözlerinin içi gülüyordu başımı tamam anlamında salladım
Bir kaç saat sonra koltuktaydık karl dizlerime başını koymuştu bende saçlarıyla oynuyordum her şimşek çaktığıda içim titriyordu belli etmemeye çalışıyordum ama dayanamadım karlda gözlerini kapatmıştı uyumuştu sanki
"Karl uykun gelmiş uyusakmı" dedim birden kalktı ödüm koptu "hadi gidelim yatağımıza" diyerek gülümsedi "hop hop ağır ol daha bugün birşeyler hatırladım herşeyi hatırlayana kadar misafir odasında kalıcam" dedim gülümsemesini büyütüp yaklaştı "şansa bak misafir odası yok ayrıca önemli olanları hatırlamıssın" dedi tam öpücükken geri adım attım
"Ya karl olmaz işte koltukta yatarım o zaman" dedim karşın yüzündeki gülümseme yok olunca sarılıp "off tamam ama sen yatakta yatıcaksın ben koltukta yatarım" dedi sarılmasına karşılık vererek "tamam" dedim
Odadayken karllın dolabını açtım giyebileceğim birşeyler arıyordum üst dolabı açtıgımda kendi üstlerimi buldum karl atmamıştı pijamamı bulup giydim yatağa geçtim ama şimsekler çakıyordu yağmur damlaları cama vuruyordu beni çok korkutuyordu uyumama engel oluyordu her şimşek çakınca kalbim duracakmış gibi oluyordu
Isıgı açtım kulaklığımı getirmemiştim odada kulaklık aradım ama bulamadım her geçen dakika benim için daha katlanılmaz oluyordu
Kapıyı açtım asağıya indim karl uyumuyordu koltuğa uzanmıştı üstündeki tişörtü çıkarmış kollarınıda başının altında birleştirmişti beni fark edince kafasını çevirdi "yatak çok sertti" dedim yalan söyleyerek "gel" dedi elini uzattı tuttum
Koltuk dar olduğu için dipdibeydik beni kollari arasına aldı kolumu göğsüne koydum kalp atışlarını hissedebiliyordum bu hoşuma gidiyordu her şimşek çaktığında irkiliyordum "masal okumamı istermisin" dedi karl "evet" dedim yumuşacık sesi beni sakinleştiriyordu artık irkilmiyordum
Masal bittikten "begendinmi" dedi "hı hı çok güzel" dedim güldü gülmesi çok güzel o gülüşe ömrümü verirdim "peki şimdi iyimisin" dedi "ne nasıl nerden biliyorsun korktuğumu" dedim şaşırarak iki koluyla sarılıp "ben seni senden daha iyi tanıyorum" dedi gülümsedim
Sohbet ede ede uyuya kalmışız
Fotoğraf çekme sesi yüzünden uyandım gözlerimi açtığımda tanıdık 2 kişi dibimizde karlla fotoğrafımızı çekiyordu
Çığlık attım çığlımın sesinden karlda telaşla uyandı "ne oldu birşeymi oldu ne oluyor" diye telaşla birşeyler diyordu sonra onlara bakıp "heee sizmi geldiniz" dedi tam birşey diyecektimki turuncu saçlı mavi gözlü biri konuşmaya başladı "kacırdınmı kızı" dedi
Karlla baktığımda uyumaya devam etmişti "karl kalksana evde birileri var ya beni öldürürseler" dedim gözlerini açmadan "sizi hatırlamıyor beni hatırlıyor"dedi sonra "birşey yapmazlar bebeğim arkadaşlarım onlar" dedi
Bebeğim kerimesinden sonra turuncu ve yanındaki adam birbirine bakıp güldü gözüm tekli koltukta oturan adama gitti ağzımdan birden jimmy kelimesi çıktı karl bir anda gözlerini açıp kalktı jimmy ve diğerleri bana baktı büyük bir sesizlik olustu
Sesizliği bozan karl oldu "jimmyi hatırlıyormusun" dedi cevap vermedim çünkü diğerlerine bakıyordum parmağımla turuncuya götürüp "nolan" diğerine götürüp "chandler" dedim sonra biri daha geldi hemen onuda hatırladım "kris" dedim karl gülümsemesini 2 metre büyütüp "hatırlıyorsunn" dedi ve sarıldı chan kris nolan birbirine ciddi bir şekilde baktı ve bir amda güldüler
"Önemi olan hatırlaması değil o picin adamları mirayi heryerde arıyor" dedi jimmy "gidip şikayet edebiliriz" dedim "edebiliriz ama...
Üşendim yazmaya bu kadar benden yazım yanlışı varsa özür dilerim vaktim olduğunda duzelticem 🥸😇
