Mahalle Sakinleri

Tanıtım

Yeni bir kurgu ve yeni bir başlangıç. Hedefimiz maksimum 30 bölümdür. Amacımız sadece gülmektir, giriş bileti ise gözyaşlarını silmek <3

"Bir Kamil atasözü derki, tavuğu sevmiyorsan civciv al."

.

.

.

"Tenhaya gelirsin kızım sen, görürsün gününü! Kaşar."

"Gelirim tabi la, sensin o kaşar hemde! Sen benim kim olduğumu biliyor musun?"

"Hayır bilmiyorum, kimsin?"

"Bu seni hiç alakadar etmez."

"Sen kaşındın!"

"Kaşındığım falan yok, daha bugün duş aldım."

Elindeki sopayla bana doğru gelen erkek topluluğuna gözlerimi belerterek bakıp ayaklarımı arkama vura vura koşmaya başladım. Neden rahat durmayıp yoldan geçen kekolara bulaşmıştım ki!

"Kaçma, gel buraya!"

"Ok."

Keşke kaçtığım kişiler biraz zeki olsaydı, bir insan kaçtığı insanın ayağına gider mi? Ayağımdaki parmak arası terlik iyice parmak arama girdiği için ayaklarım acımaya başlamıştı. Evet, hala parmak arası terlik giyiyorum.

"Ovarlak makinesi ayağınıza geldi! Halı ,kilim-"

"Şevket amca gözünü seveyim durdur arabayı bende bineyim,  senden 5 tane kilim alırım!"

Yanımdan geçen çerçici Şevket abiyi görmemle arabaya koşmam bir olmuştu. Şevket abi dediğim şeylerle arabayı ani bir frenle durdurup arabanın camından bana seslendi.

"Kilimler bu sıra indirimde Dide, halı alırsan bindiririm. Onlara %50 zam geldi!"

Aralıklı dişleriyle sırıtırken ben koşarak arabaya ulaştım, arabaya biner binmez Şevket abi kaplumbağa gibi giden arabayı hızlı bir şekilde sürmeye başladı. Bu durum alışılmış bir şeydi bizim için. Genelde Kamil'le birlikte hep millete karışırdık ve kaçardık ama bugün Kamil yoktu. Annesiyle birlikte pazarda hıyar satıyordu, bende ona ;dikkat et senide almasınlar dedim. Sırf bu yüzden bana küstü, akıl alır gibi değil!

Tanıtım olduğu için sadece kurgu hakkında bir ipucu vermek istedim. Kurgu tamamen espritüiel bir dille yazılacak, şimdi diden okuyan herkese teşekkürler. Sizi seviyorum<3

🐞