Bölüm 4 ~ {Psikolog ve Dövme}

286 21 4
                                    

Selam kutsanmış yaratıklar! Yeni bölüm geç geldi biliyorum çünkü hala Eskişehir'deyim. Ama uzun bir bölüm bence.

Multi-medya: Karakterlerin bileklerinde olan dövme. Küçük ve bilekte olanını düşünün.

Bölüm şarkısı: J.B. - Where are ü now.

İyi okumalar!

#ESİLA BÜYÜ#

Gözlerimi yakan şampuana bir kez daha sövdüm. Saçlarım uzun olduğu için yıkaması zor oluyordu. 2 ayda bir şampuan alıyorduk resmen.

Saçlarımı son kez durulayıp, duştan çıktım. Aniden gelen üşüme hissiyle acele ederek bornozu üstüme geçirdim. Saç havlumla da saçlarımın suyunu alınca banyodan çıktım.

"Esleğm! Banyoğ boğş!" Eslem'den ses gelmeyince biraz şaşırdım. Normalde hızla banyoya girmesi ve ibneliğine beni ittirip, ıslak olduğu için kayan ayaklarımı kullanarak yere düşürmesi gerekiyordu.

"Eslem!" Cevap gelmedi. Umursamayıp odaya girdim. Pembe kuzulu pijamalarımı giyip saçlarımı iki yandan ördüm. Evet arkadaşlar şu anda karşınızda kezban bir Esila görüyorsunuz. Bu hayvan türünün bilimsel adı Esilazban. Bir de yabani hali vardır. Ona da Esilatorus denir.

Kendi içimdeki saçmalığı durduğumda aşağı indim. Evde kimse yoktu. Bir not aramak için evde dolandım ama o da yoktu.

Son çare olarak cebimden telefonumu çıkardım. "Kuziqeri İkizim" ismini bulup aradım.

"Ey?"

"Nerdesiniz lan?"

"Ya biz markete gittik. Sen evde oturakoy. Biz geliyoruz."

"Uf iyi. Ama çok kırıldım size söyliyim."

"Ya kapat telefonu geliyoruz işte." Yüzüme kapanan telefonla gözlerimi devirdim. Telefonumu da alarak odaya çıktım. Odaya çıkınca telefonumdan TVD izlemeye başladım.

«6•§•Ģ»

İçime sıcak kor gibi düşen endişe hissiyle gözlerimi açtım. Her taraf karanlıktı. Biraz bekleyip gözlerimin karanlığa alışmasını sağladım. Odamda değildim. Burası hastane gibi bir yerdi.

Bulunduğum odadan çıkıp karanlık koridora adımımı attım. Bir süre yürüdükten sonra arkamdaki ışıklar birden açıldı. Gerçekten çok ama çok korkuyordum.

Arkama tekrar bir bakış atıp ilerlemeye başladım. Adımımı attığım anda birkaç ışık daha yandı. Sanırım olayı anlamıştım. Benim gittiğim yere kadar ışıklar benimle geliyordu.

Test etmek için bir adım geri gittim. Adım atınca yanan ışıklar söndü. Korkum ikiye katlanmıştı. İçimde bana sürekli "Kaç!" diyen sesi dinleyip koşmaya başladım. Dümdüz gidiyordum. Sonra benim de beklemediğim bir anda sola döndüm. Nereye gideceğimi biliyor gibiydim. Ama sorun şuydu ki, nereye gideceğimi bilmiyordum.

Biraz daha koştuktan sonra gerçekten yorulmuştum. Koşmaya bir süre ara verdim. Etrafa baka baka ilerlemeye devam ettim. Ürpertici bir yerdi burası. Ne olduğunu anlamamıştım ama korkuyordum. Çok korkuyordum.

Koridorda ilerlemeye devam ettim. Biraz daha ilerledikten sonra sağa döndüm. Bu nasıl oluyordu bilmiyordum. Nereye döneceğimi bilmiyordum ama ayaklarım biliyor gibi duruyordu. Yavaş tempoda koşmaya başladım. Bir süre sonra karşıma metal bir kapı çıktı. Acil çıkış kapısı gibi duruyordu. Ama acil çıkış kapısı olsa aralık durur muydu?

Gıcırdayan kapıyı ittirip dışarı çıktım. Adımımı atmıştım ki önüme siyah bir silüet atladı. Çığlık atıp kaçmaya çalıştım. Lanet olsun çok hızlı koşuyordu. Ben iyi bir koşucu değildim. Bu yüzden ormana saptım. Biraz daha koştuktan sonra bir ağacın arkasına saklandım. Ağlıyordum. Çünkü korkuyordum. Sonra bir ses yankılandı ormanda. Eslem'in sesi...

6 Süper Güç (Askıda-Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin