Hay kutsanmış yaratıklar! Normalde ikizler üzerinden mi devam ediyim yoksa, başka karakterler üzerinden mi diye sormuştum ama cevap alamadım. Ben de başka karakterler üzerinden devam ettim.
Multi: Üşengeç kızımız Şafak.
Bölüm şarkısı: Nicki Minaj - Hey Mama (Multide var.)
İyi okumalar.
#ŞAFAK DERİLİ#
"Anne tamam diyorum. Yarın gelirim."
"Kaçırma sakın. Ortaklık ayarlayabiliriz."
"Anne tamam dedim. Uzatma."
Suratıma kapanan telefonla omuz silktim. Alışmıştım artık. Ailem benden çok işine ve benim derslerime odaklanırdı. Bu yüzden onların parasını çalıp kendime ev tutmuştum. Tabii sonradan annemler baya kızmıştı ama iş işten geçmişti. Zaten zenginler. Daha ne diye laga luga yapıyorlar ki?
Telefonu koltuğa fırlatıp mutfağa gittim. Çekmecelerde cips ararken kendimden geçmiştim resmen. Ama cips yoktu. CİPS YOKTU!!! Evimde nasıl cips olmazdı?!
"Ciiiiiiiğğğps!!!" diye anırarak evin anahtarıyla telefonumu alıp evden çıktım. Sıçmaya üşenen ben, cips için bir alt sokaktaki markete gidiyordum.
Markete girince direk cips reyonuna yöneldim. Cips benim için hayattı. Oksijendi, kalpti, beyindi, her işini gören ev robotuydu... Ne? Ev robotu önemli tamam mı? O her işini hallediyor ve sen ayağa bile kalkmıyorsun...
Kesinlikle ev robotu için para biriktirmeye başlamalıyım.
7 kadar cips ve 1 şişe kola alıp kasaya gittim. Abdulrezzak amca cipslerimi ve kolalarımı dıtlayıp duran makineden geçirince hepsini poşetledim.
"Benim hesaba yazarsın Abdul amca." Abdulrezzak'ın kısaltılmış hali "Abdul". Hey, o uzun kelimeyi söylememi beklemiyorsunuz değil mi? Üşenirim ben.
3 poşeti zar zor taşıyıp, eve girdim. Cipslerimi kasama koyup bir tane aldıktan sonra kasayı kilitledim. Evet, cipslerim için kasa yaptırmıştım. Cipsler kutsaldır tamam mı?
Kendime bir bardak kola da doldurduktan sonra kaseye boşalttığım cipsimi aldım ve içeri girdim. Popomu gece boyu kaldırmamak adına koltuğa yapıştırdıktan sonra açık olan Beyaz Show'u izlemeye başladım.
««6•§•Ģ»»
Kahkahalarla Beyaz Show'u izledikten sonra kanalı değiştirmeye üşendiğim için bundan sonraki programı izlemeye karar verdim. Ama çıkan program ne dersiniz? Arka Sokaklar! Allah aşkına hangi kanal mizah programından sonra boktan bir dizi koyar ki?
Kumandayı almak için elimi uzattım ama kumanda fazla uzaktaydı. Kumandayı almak için ayağa kalmaya üşendiğim için, elimi biraz daha uzattım. Tam pes etmiştim ki kumanda birden havalandı ve elime geldi.
oha!
Oha!
OHA!
Resmen kumanda uçtu! Yoksa ben mi Supergirl'üm? Anlamanın tek yolu var...
Vestiyere doğru elimi uzattım ve ev anahtarının elime gelmesini bekledim. Tam "Kumandada bir problem var." diyip elimi çekecekken ev anahtarı elime geldi.
Allah'ım! Artık boktan sebepler yüzünden ayağa kalkmak zorunda kalmıycam!
#SAVAŞ BARIŞ#
Sabah uyandığımda alttan tıkırtılar geliyordu. Büyük ihtimal tıkırtılar yüzünden uyanmıştım. Tıkırtılara söverek yataktan kalktım.
Aşağı indiğimde Sevde kahvaltı hazırlamaya çalışıyordu. Altını çizerim, ÇALIŞIYORDU.
Arkasından yaklaşıp kollarımı beline doladım. Sevde kıkırdarken benim de yüzümde bir tebessüm oluştu.
"Abi huylandığımı bile bile niye aynı hareketi yapıyosun?"
Kıkırdayıp arkasından çekildim. Onu hafifçe tezgahın dışına ittim.
"Çekil tatlı bela çekil. Bırak da abin kahvaltıyı nasıl hazırlıyormuş gör."
"Allah Allah. Görelim bakalım."
Küçük kardeşim sandalyeye oturunca tostları hazırlamaya başladım. Önce kaşarı dilimleyip yerleştirdim. Sonra da ketçap sıktım ve üstlerini ekmekle kapatıp makinaya soktum.
Sevde ile kahvaltıyı yapınca onun yanağından öpüp, bulaşıklarla yalnız bıraktım.
Odama girince, resmimin başına geçtim. Küçük kardeşim Sevde'yi resmetmiştim. Onun üstüne fazla düşüyordum. Çünkü ailemiz bir yangında ölmüştü. Sevde yorulmuştu. Onu düzelten bendim. Ne kadar kendi yaralarım olsa da... Sevde'yi ölesiye koruyordum. O, bana kalan tek ailemdi. Ben de ona kalan.
Resim yeteneğim vardı. Genelde kara kalem çalışmaları yapıyordum. Çizimlerimden bazılarını da Sevde boyamak için alıyordu. Yağlı boya da yapardım. Ama diğer boyalar pek benlik değildi.
Aşağıdan tiz bir çığlık geldiğinde düşüncelerimden ayrıldım. Sevde'nin "Git! Git!" diye bağırışını duyunca telâşlandım ve koşmaya başladım. 1 saniyeden kısa bir süre sonra Sevde'nin yanına ulaşmıştım. Bunu nasıl yaptığımı düşünmeyi sonraya erteleyerek Sevde'ye yöneldim.
"Noldu?!"
"Ö-örümcek!!!" Çatılmış kaşlarımı indirip, omuzlarımı düşürdüm. "Öldür onu!" Gözlerimi devirip, bir tane terlik aldım ve örümceğe fırlattım. And HEADSHOT!
"Saçma salak şeylere çığlık atma. Endişeleniyorum."
"Of tamam be. Böcek fobim var işte napayım?"
Tekrardan gözlerimi devirip, odama gittim. Az önce nolmuştu? 1 saniye demeden mutfağa gidebilmiştim. Bunun yolun kısalığıyla alakası olmadığını biliyordum. Ama bunu nasıl yapabilmiştim?
Bir günde 2 bölüm ha? Kısa demeyin çünkü en fazla bir günde iki bölüm, en az 2 günde bir bölüm atmayı düşünüyorum.
Neyse, bu bölümde de Şafak ve Savaş'ı tanıdık. Onlar da yeteneklerini aldığına göre geriye Atalay ve Anıl kalıyor.
Diğer bölümde görüşmek üzere!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
6 Süper Güç (Askıda-Düzenlenecek)
Humor6 Genç. 6 Güç. Farklı bir hayata hazır mısınız? Çok farklı bir hayat. Her şey normaldi. Yani edindikleri güçlere kolay alışmışlardı. Ne kadar garip olsa da onlar bir şekilde rayında ilerletiyorlardı. Ta ki her şeyin düzeni bozulasıya kadar. Uzun...
