Short Story Compilations

About You

“There was something 'bout you that now I can't remember
It's the same damn thing that made my heart surrender”

—

“Felice, magandang hapon!”

I immediately smiled upon hearing Manong Arman's voice as soon as I entered his library. It's the only library here in our small village, it's not that big but not that small either. Halos kaunti lang ang nag pupunta rito dahil na rin siguro sa kadahilanang hindi lahat ay mahilig mag basa ng libro lalo na sa panahon ngayon na uso na ang mga mobile phones.

“Magandang hapon rin ho, Manong Arman!” I greeted with enthusiasm.

“Natapos mo agad ang librong 'yan? Hindi ba at kahihiram mo lang niyan noong nakaraang araw?” Natatawang tanong niya habang nakatingin sa medyo may kakapalang libro na hawak ko.

Bahagya akong ngumuso para pigilan ang pag ngiti bago sumagot. “Masyadong maganda kaya't hindi ko magawang tigilan basahin natapos ko tuloy agad.” 

He laughed because of what I said. “May bagong libro akong isinilid diyan galing pang Maynila, kararating lang kaninang alas singko.”

My eyes widened because of what he said. I immediately put the book that I was holding on a nearby shelf before walking hastily on the shelf where new arrivals are placed. I closed my eyes while smelling and touching the new books. I was enjoying the fragrant aroma of new books, it was nostalgic. I stopped when a certain book suddenly caught my attention.

“The Seven Husbands of Evelyn Hugo?” I read the title of the book questioningly.

It looks interesting... Agad ko itong kinuha at dinala pabalik kay Manong Arman para ipaalam na hihiramin ko ang libro. Pagkatapos kong mag paalam ay umalis na ako at naglakad papunta sa  isang burol na palagi kong tinatambayan. Maganda roon lalo pa't tanaw ang buong baryo sa taas at sariwa ang hangin. Pagdating sa taas ay naupo agad ako sa lilim ng isang puno at nagsimulang basahin ang librong hawak.

Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa nang bigla akong makarinig ng yapak kaya napatigil ako at nag angat ng tingin. Nakita ko ang isang matangkad at magandang babae na naglalakad palapit sa gawi ko. Bahagya pa akong namangha dahil sa itsura nito, halatang mayaman. Masyadong maganda at mamahalin ang suot, mukhang dayuhan.

“Hello,” I blushed when she suddenly greeted me with a huge smile plastered on her lips.

“Ah, ano...” Nag-iwas ako ng tingin dahil sa kahihiyan. “H-hello.” Mahinang bati ko pabalik kaya narinig ko ang mahina nitong tawa.

“You look adorable.” She said before chuckling that made me blush even more.

Ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng magkabilang pisngi ko kaya agad kong binaon ang aking mukha sa librong hawak ko. Na naging dahilan ng pag tigil niya sa pag tawa.

“I'm sorry, I'm not mocking you or something... Are you uncomfortable? Pwede naman akong umalis kung hindi ka kumportable.” Agad akong umiling kahit na natitiyak kong hindi niya naman makikita nang maayos.

Ibinaba ko kaunti ang libro sapat lang para makita siya para sumilip na parang bata na nagtatago dahil may nagawang kasalanan. Nakita ko ang dahan-dahang pag angat ng sulok ng kaniyang labi at tila namamanghang nakatingin sa 'kin dahil sa ginawa ko.

“What's your name?” Puno ng pag-iingat na tanong niya. “I'm Rain,”

“Just like the weather?” Parang batang tanong ko kaya mas lalo siyang napangiti.