KESİŞİM

1.Bölüm:Bilinmeyenden mesaj

Selaam, umarım bu kitabımı beğenirsiniz.

Yazım dilim basit gelebilir lütfen kusura bakmayın🥹

Yazım yanlışı görürseniz yorum atın düzelteyim.

Bu bölüm giriş bölümü olacağı içim diğer bölümlere göre daha kısa olacak.

İyi okumalar diliyorum🫶🏻

🍀

Ben Umay Soylu,annesinin küçük yaşta terk etmiş olduğu o küçük kız.Annem, beni doğurduktan sonra abimi de alıp yurt dışına kaçmış.Babam yıllarca onlara ulaşmaya çalıştı ama her ne kadar uğraşsada ulaşamadı.

Ahh, babam benim canımın içi beni 23 yaşıma kadar tek başına büyüten o adam.Babam tanınan bir iş adamı olduğu için annemin beni doğumdan sonra terk etmeside tabii ki sosyal medyada konuşuldu.Hatta ara sıra tekrar gündeme geliyor.Babam bu yüzden sosyal medya hesaplarımı sildi

Bu canımı yakmıyor değil.Annem beni istemediği için mi terk etti?Yoksa 2. bir çocuğa daha bakamayacağı için mi?Aklımda onlarca soru var ama bunları ne babama ne de teyzelerime soruyorum.Bu sorular içimde verdiğim küçük savaşlar.

Teyzelerim ve babamda en az benim kadar anneme kırgın ve kızgınlar.2 teyzem var ikiside annem beni terk ettikten sonra bana sahip çıktılar hergün arayıp
"Umay'ım,güzelim bir şeye ihtiyacın var mı?"
diye sorarlar.Sormazlarsa zaten o sabah bizim eve gelmişlerdir.İkiside biraz deliler ama eğlenceli olmadıklarını da söyleyemem.

                                         🍀

1. BÖLÜM: BİLİNMEYENDEN MESAJ

                                          🍀

"Umay,kızım kalk okuluna geç kalacaksın" diye bağırdı babam aşağıdan.Neden çocuk doktoru olmak istediysem.Eşit ağırlık bölümünü seçmiştim ve bu son senemdi sonunda mezun oluyordum ama bunun sonunda beni bekleyen 4 yılım daha vardı hah şaka gibi!

Yatağımdan uyuşuk uyuşuk kalkarken kapım tıkladı.

"Gel"dedim e harfini uzatarak.
"Teyzeciğim,günaydın baban seni çağırıyor senin ile önemli bir şey konuşacakmış galiba"dedi Sena Teyzem ufak ama samimi bir gülüş ile.

Babamın her sene aynı şeyi konuşması...

Sabahları uyandığımda çekilmez oluyordum.Kimse ile konuşmak istemediğim için herkesi tersliyordum fakat ne teyzelerimi ne de beni bunca yıl tek başına büyütmüş olan babamı terslemiyordum.

"Tamam teyze ben giyinip geliyorum"
"Babanın her sene yaptığı o konuşma geliyor hazır ol güzellik"dedi Sena Teyzem hafif sırıtarak.Ben de ona aynı gülüş ile karşılık verdim.Sena Teyzem odadan çıkınca elimi yüzümü yıkadım,kıyafetlerimi giyindim ve aşağı indim.

"Her zamanki kadro tam"dedim samimi bir gülüş ile.
"Babasının prensesi gelmiş"dedi babam ve alnıma o her zamanki sıcacık öpücüğünü kondurdu.Dudaklarımda sıcak bir tebessüm oluştuktan sonra ikimizde yerimize oturduk ve tam domatesi tabağıma alacakken babam konuşmasını yapmak için boğazını temizledi.

"Babacığım biliyorsun ki yarın senin doğum günün ben ve teyzelerin sana küçük bir sürpriz yapmak istiyoruz yarın arkadaşların ile bir planın var mı eğer yoksa onlarıda çağırabilirsin ama doğum günümü kutlamak istemiyorumu hiç birimiz kabul etmiyoruz sen doğdun ve hepimize bir hediye olarak geldin"dedi babam gözlerimin içine bakarak gülümserken.