I Love My Bff • Arcen

3

"Arif!"

Gökyüzünü çevreleyen bulutlar, nazik ve yavaş esen rüzgarla birlikte süzülüyordu. Dışarıdan gelen şehir sesleri ve birbirine karışan insan sesleri daha bir canlı kılıyordu o cumartesi sabahını.

"Geldim!"

Hızlıca koyu parlak saçlarını tarayan Arif aynada kendini inceledi bir süre. Sakallarını kırıştırdı, dudaklarına minik ama tatlı bir tebessüm kondurdu.

Cenan'ın bir anda banyoya dalmasıyla irkildi Arif. Skeç için provaya yetişmeleri gerekiyordu. Yapacakları prova genel bir tekrar amaçlıydı, yani pazar günü sergileyecekleri skeç için.

"Tamam, bekle hazırlanıyorum.." diye mırıldanırken aynı zamanda aynada birtakım yüz, kaş işlerini hallediyordu.

Cenan'ın yavaşça arkadan Arif'in belini sarmasıyla kafasını Arif'in boynuna gömmesi bir oldu.

"Aşığım diyorum, çok aşığım."

Arif o haylaz kedi gülüşünü takındı gene dudaklarına. Başını yana çevirip saçlarını öptü Cenan'ın.

"Ben de sevgilim, ben de.."

Fısıltı gibi çıkan bu tutkulu sözleri utanç ve çekingenlikle söylemişti Arif.
Uzun bir süre alışamayacaktı bu sevgili durumuna. Tatlı bir telaş ve çekingenlikle söylüyordu her ağzından çıkan "sevgilim" kelimesini.

Cenan kafasını kaldırıp Arif'in yüzüne yaklaşınca yumuşak dudakları Arif'in açık kalan dudaklarıyla buluştu. Bir süre kaldılar öyle. Yavaşca ayrıldı dudakları sonra.

"Hadi çıkalım artık, provaya geç kalacağız."

Bunları söylerken Cenan o kadar isteksiz görünüyordu ki provaya gitmeyip bütün bir günü Arif'le geçirmek isterdi. Sonra yatağa atıp.. Gürültüyle öksürünce kafasında geçenlere haylazca sırıttı.

Derin bir nefes alıp çıktılar banyodan. Prova.. yetişmeleri gerekiyordu. Salona indiklerinde kapı arkasındaki duvara monte edilmiş askılığa yöneldi Cenan. Deri ceketini sırtına geçirip açık kahve saçlarını gelişigüzel taradı bir. Arif de gri ceketini giyip bir-iki düğmesini ilikledi. Hazırlardı.

"Elimi tut." Arif'e o seksi baygın bakışını gönderen Cenan'ın dudakları kenara kıvrıldı.

Arif ise utançla gülmekle yetindi. Kulaklarına kadar kızaracak bir itaatlikle sıkı sıkı tuttu Cenan'ın uzun, kemikli parmaklarını. Elleri bütünleştince sessiz kaldılar bir. Cenan kapıya soktuğu kilidi birkaç defa çevirince giriş kapısını açtı.

Açılan kapıdan yüzlerine tatlı bir esinti yayılınca gözlerini yavaşça yumdu Arif.

"Hava güzelmiş."

"Hava umrumda değil. Sen daha güzelsin."

Arif dişlerini göstererek kıkırdadı ve Cenan'a hafifçe dirsek attı. Cenan bakışlarını Arif'e dikti ve usulca gülümsedi.

"Ne var? Öyle. Sen daha güzelsin. Güzel ve yakışıklısın. Yakışıklısın çok yani. Yani her ikisi de. Benim yakış-"

Arif dudaklarıyla susturdu hemen Cenan'ı. Gözleri açılan Cenan'ı bir şaşkınlık aldı. Elleriyle vücudunu elledi Arif'in sabırsızlıkla. Arif dudaklarından ayrıldı şaşkınlıkla.

"Burda olmaz Cenan, dur." Derken gülmesini engelleyemiyordu.

Cenan küfretti. Ne ara sabırsız olmuştu bu kadar? Arif'i görünce oluyordu sadece bu kendindeki istek.