Komşu keki

Anksiyete ve insomnia

Hızlıca evine doğru koştu eve gelince hemen kek için malzemeler varmı diye baktı.hersey vardı ama bi tek çilek yoktu jisung kendi kendine içten güldü çileksiz çilekli kek mi olur dedi.Daha sonra hemen çilek almak icin markete koştu.minhoya görünmemeliydi ama yoksa hemen anlardı zatende ortalıkta minho yoktu.markete girdikten sonra hemen çilek reyonuna doğru ilerledi ama oda ne!minho markette hemde çileklere bakıyordu.anlaşılan çilek alıyordu jisung çileği cok sevdiği için alıyordur diye düsündü.minho ordan ayrıldıktan sonra en güzel çilekleri seçip kasaya geçti minhoda tam o sırada marketten çıkıyordu.jisung hızlıca çilekleri ödeyip marketten çıktı.kulaklıgının yanına almayı unutmustu ama sorun degildi.sapkasını takıp hızlıca minhonun yanından gecti minho jisung'un kim olduğunu görmemis gibi yaptı.ama aslında görmüştü.Minho içten güldü ve herhalde bana kek yapacak diye sevindi.sonra minho kulaklıgından en sevdiği şarkıyı açtı ve yürüdü.jisung nefes nefese kaldıgı için evlerinin karsısındaki parkta biraz nefes aldı ama hızlı olması gerekti cünkü minho birazdan gelebilirdi.jisung biraz durduktan sonra hızlı adımlarla eve cıktı.kapıyı annesi açtı ve nereden geldin sincabım dedi annesi jisung'a jisung;markete gittim anneciğim bir kek yapacagım birine.Hızlı olmam gerek diyerek mutfağa gitti.Daha sonra keki özenle ve sevgiyle yaptıktan sonra fırına koydu 1-2 saat sonra kek hazır olmustu çilekli kekin üzerine bir tanede kiraz koyan jisung,evden çıkarak minhoyu aramaya başladı ve minhoyu buldu.minho parkta oturup ağlıyordu.jisung hemen;Minhoo!noldu iyi misin diyerek yanına kostu ama jisung arabayı görmeyip yola atlayınca aniden bir araba geldi.Minho hemen görüp koştu tam zamanında koşmuştu jisung'u kurtardı ama jisung'un anksiyetesi tutmuştu.Yani hızlı hızlı nefes alıp korkuyordu minho aniden jisung'a sarıldı jisung azda olsa rahatladı minho;sorun yok sincap seni kurtardım endiselenme dedi.jisung şaşırmıştı çünkü minhoya sadece annesi sincap derdi.bu jisungu rahatlattı bir süre sonra minho jisung'u sırtına alarak parktaki çimenlere yatırdı ve sadece bekledi.Jisung bilerek konuşmuyordu çünkü onu kurtarması hoşuna gitmişti ama bi yandanda korkuyordu hemde tedirgin oldu bi anda minho jisung'un anksiyetesinin olduğunu bilmiyordu.bir süre sonra minho cebinden telefonunu çıkarıp ani tedirgin olma hızlı hızlı nefes alıp verme gibi seylerin neyde gözlemlendiğini araştırdı ve evet..jisung'un anksiyetesi olduğunu ögrendi.Bunu öğrenir öğrenmez minhonun uykusuz ve mosmor olan gözlerinden bir damla yaş geldi.Jisung hemen;minho ben iyiyim suan anksiyetem olması bisey değiştirmez demi..? Dedi cılız bir sesle jisung korkmustu cünkü minho jisungla dalga gecip onu zorbalayacagını sandı ama öyle olsa neden gözünden yaş gelsin ki diye düsündü ve minhoya sarıldı. Minho ise;ee sen hani bana demistin ya neden gözlerinden uykusuzluk akıyo mosmor diye benim insomnia(uykusuzluk)hastalığım var dedi minho ve ardından minhoda jisung'a sarıldı..iki hastalıgı olan cocuk.. Jisungun gemen gözleri parladı çünkü evde yaptığı çilekli keki yanındaydı ve minho onu fark etti minho hemen oda ne? Dedi anlamamıs gibi jisungda bunu sana yaptım dedi utangac bir sesle minho jisung'un elinden keki alarak yanına koydu ve minhoda arkasındaki çilekli keki jisung'a uzattı.İkiside bir anda güldüler ve mutlu mutlu keklerini yediler artık saat 20.00 olmustu jisung minhoya;hey minho aksam olmuş nereye gideceksin?dedi minho ise;Bilmiyorum sincap bilmiyorum.. dedi ve jisung'a sarıldı..<3ama bi anda oda ne!minhonun babası onları sarılırken görmüştü hemen sinirlenen minhonun babası minhoyu kolundan tuttugu gibi cekti ve bagırdı minho hic korkmamıstı babasından,nede olsa hep yapıyordu ama aynı şey jisung icin gecerli degildi anksiyetesi olan jisung hemen kitlendi ve gözleri doldu tedirgin ve fenalasan jisung'u gören minho sinirlendi ve babasını yitti jisung'un yanına gecti ve onun elini tuttu.Azda olsa rahatlayan jisung ağlamaya başladı,jisung'un ağladığını gören minho hemen babasına bagırdı;YETER BABA YETER MASUM ÇOCUGUDA AĞLATTIN YA AFERİN SANA YETER YA BIRAK SAL BENİ ARTIK ANNEMİ SALMADIGIN ESİR EDİP İNTİHAR ETTİRDİĞİN GİBİ BENİDE Mİ ÖYLE YAPACAKSIN YETER BABA YETER! Diyerek jisung'a bir kere daha sarıldı.Jisung cılız ve ağlamaklı bir sesle;bayım..bunu yapmanız doğru değildi.. diyerek ağladı minhonun babası hemen;SANANE BE BENİM ÇOCUGUM HASTALIĞIN VARSA BİSENE UZAK DUR BİZDEN!! Dedi.Jisung'un ağlaması dahada şiddetlendi...Ve jisung hemen oradan ayrıldı ağlayarak eve doğru yürürken KEŞKE ARABA ÇARPSAYDI BANA MİNHO BENİ NEDEN KURTARDIN BEN SANA LAYIK OLMADIĞI MI ANLADIM.. dedi ve karsıdan karsıya geçti eve geldiğinde kapıyı çalmadan önce göz yaşlarını sildi yüzünü düzeltti ve gülerek zili çaldı.Saat 21.00 idi bu sefer babası kapıyı açtı ve jisung'a hemen sarıldı jisungcugum endiselendim dedi ve yanagına bir öpücük kondurdu..

Umarım sevmissinizdir biraz uzun oldu 1. Bölüme göre yazar;duru