5.Bölüm KARANLIK

17 1 0
                                    

çocuk dediğime bakmayın 19-20 yaşlarında falan .
Yine bağırdım istemediğim halde ve tekrar neyin var dedi
"Midem ağrıyor çok soğuk "dedimm
Oda karşılık verdi "tabi ağricak üstünde sadece cropmu nemi ondan var başkada bişey yok bu soğukta o mu giyilir kızım" Dedi bende ters ters bakıp sanane dedim ve yine ahh dedim ve o an başımda bir el hisetim evet bayılmıştım bilincim açıktı o başımda uyan Mira uyan diyodu
Ama ben üşüyordum beni yatağa bırakıp ateşimi ölctü ve 39 diye bağırdı bune kızım yanıyorsun bende o an gözümü açtım "ü-üşüyorum lütfen ü-üstümü ört" diyi verdim
"Hayır ölmek mi istiyorsun!" Dedi sertçe ama ben "ü-üşüyorum lütf-" derken tekrar ahh diye bağırdım ve o çocuk üstümü çıkardı evet ben üşüyorum diye bağırırken o cropumu çıkarmaya çalışıyordu zar zor y-yapma dedim ama
"Sus " diye karşılık verdi ve elimi çıkardı ve yavaşça kafamı çıkardı
Karşısında yarım atletle kaldım
Tekrar karnım ağrıdı ahhh ahh diye bağırdım üst üste çocuk tamam sakin ol iyileşiceksin sabret dedi ve kafamı yavaşça yatağa bıraktı üstümü tam ürterken elimi tutu hayır yapma şimdi değil daha kötüleşiceksin bekle burda geliyorum aşağı indi ve elinde su ve bir tane örtüyle geldi kafama koymak için soğuk suyla örtüyü ıslatıp kafama koydu çok iyi gelmişti ama ben burdan çıkmak istiyordum ve onu aşağı gönderdim ben açım dedim oo da bekle burda geliyorum 5 dakkaya dedi kapıyı kapatıp çıktı bende cropumu aradım ama yoktu zaman kaybetmek istemedim ve pencereyi açıp baktım burası bir ormandı çok fazla karanlıktı ama gitmek zorundaydım ve ordan atlamak zorundaydım yüksek değildi çok 2 katlıydı hemen atlıcaktım ayağımı pencereden çikartım tam atlicaken kolumda bir el hisetim evet oydu elimi sıkıca sıktı" gel buraya kaçmak yok"
"Bırak beni bırak artık dedim ama kolum çok acımaya başladı çünkü artık tırnakları batıyordu ve titremeye başladım
"Bırak beni napıcaksın bana canım acıyor kolum " dedim gözlerinin içine bakarak oda bana baktı ve
"kolum dedim lütfen Bırak "
"Pardon" Dedi ve kolumu bıraktığı an kaçtım hemen kapı açıktı aşağı indim hızlıca ama giriş kapısını bulamadım o da arkamdan bağırdı aramızda 2 metre falan vardı hemen önüme gelen kapıyı açıp girdim ve kilitledim ama çok büyük bir hata yaptım oda çok küçüktü kullanılmamış bir kirlerdi ve küçüktü bir penceresi bile yoktu , yavaş yavaş kılostrofobim etki gösterdi titredim nefes alamadım o an bana seslendi
Aç kapıyı dedi
"Açamıyorum n-nefes alamıyorum
Yardım et "
"Anahtarla Aç kapıyı dedi sertçe ama tam anahtarı döndürmeye çalışırken bayılacak hale geldim artık elimi bile kaldıramadım
"A-açamıyorum "dedim
"Çekil ordan kapıyı kırcam"
Dedi çekilmedim kıpırdıyamadım konuşamadım ve bağırdı
"Konuş benimle ses ve Mira ses ver iyimisin " ama ne yazıkki ben konuşamaz hale geldim ve

Sanal Aşkı | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin