𝙃𝙮𝙪𝙣𝙟𝙞𝙣 || 𝙕𝙤𝙧𝙗𝙖𝙢

6.bölüm

Hatırlatma

Hızla bedenini havluya sardı. Eline aldığı kıyafetleri üstüne geçirdi.

Islak saçlarını kuruttuk tan sonra kanayan eli için bandaj almaya gitti.

Dışarı çıktığı zaman sekiz genç onu gördü.

Hj:yuna...

Hatırlatma bitti

Yazardan

Yuna hyunjin ile konuşmak istemediği için hızla adımlarını hızlandırdı.

Hj:yuna yuna! YUNA!

Hyunjin ın bağırması ile yuna yerinden sıçradı.

Hj:niye kaçıyorsun

Y:kaçmıyorum

Hj:yuna saçını niye kestin?

Y:sanane hyunjin

Hj:nasıl sanan- ELİNE NE OLDU SENİN

Y:bağırmayı keser misin

Hj:yuna... Eline ne oldu dedim.

Y:duş alırken duş başlığına çarptı.

Hj:yuna doğruyu söyle bu duş başlığına ile olacak iş değil.

Y:ben... Ben yaptım... Ben yaptım oldumu

Hj:niye yaptın?

Y:hyunjin lütfen soru sorma artık kendine gel sen benim zorbamsın arkadaşım falan değilsin benim için endişeleniyormuş gibi davranma.

Artık peşimi bırak ya bana zorbalık uygula yada peşimi bırak senin ile konuşmak istemiyorum.

Yazardan

Yuna hızla bandaj almak için adımlarını eczaneye yönlendirdi.

Artık insanların saçma sapan sözlerini kaldıramayacaktı.

Onu düşünüyormuş gibi konışmalarından bıkmıştı.

Eve vardığında hızla koltuğa oturarak bandajı eline sardı.

Kulaklıklarını kulağına koyarak arkasına yaslandı ve göz yaşlarını akıtmaya başladı(günlük rutin)

Ailesi tarafından hep yetersiz görünmekten, zorbalık görmekten, çirkin bulunmaktan bıkmıştı.

Kısaca herşeyden bıkmıştı.dünyadan yok olmak istiyordu.

Bunu nasıl mı yapabilirdi çok basit ezik gibi hayatına son vermek.

Buna ne kadar ezik gözünden baksada yaşamaktan daha cazip geliyordu.

En azından biraz huzur bulurdu. Ama keşke daha iyi bir ailede doğabilseydi.

Yaralarını saracak bir aile onu iyi anlayacak bir aile(benim ailem karımm o kendini biliyor)

Ama dünya ona gülmüyordü. Kapının kırılacak gibi çalması ile duşuncelerinden ayrıldı.

Hızla ayağa kalkarak kimin olduğuna baktı.

Kapıyı açtığında önünde hyunjin vardı. Hyunjin hızla içeri girerek kapıyı arkasından kapattı.

Yunayı duvar ile arasına alarak ona sinir dolu gözler ile baktı.

Hj:doğru mu?

Y:sen ne diyorsun?

Hj:bana söylediklerin doğru mu? Beni hiç arkadaş olarak görmedin mi?

Y:e-evet

Hj:yalan söyleme! Öpüştüğümüz zaman niye tepki vermedın o halde ha!