Kapıya doğru adımlarken Baran sarsıla sarsıla kalkmıştı ayağı."kendini toparlayınca konuşacağız bunları orman göz işte o zaman bana hak vereceksin"Arkamı dönerek ona baktım.
Kalkmıştı yerden ama omuzları hâlâ çöküktü."seni bu hayatta asla bırakmıyac...
→Kitapta geçen bütün karakterler hayal ürünüdür gerçek değildir!←
*･*･*İlk defa yazdığım bir kurgudur, hattalarım varsa kusura bakmayın canlarım*･*･*
#Oy ve yorum yapmayı unutmayınız,iyi okumalar dilerim❤️🔥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.Bölüm♣️
Yine Mardin'in güneşli gününde açtım gözlerimi,yine güzel olduğu kadar acımasız olan topraklar da.Ben Larin, 18 yaşında hayalleri elinden alınan kız.Her genç kız gibi benimde hayallerim vardı.Bu hayallerim arasında,meslek sahibi olup bu topraklardan annem ile birlikte göç etmekti.
Ama hayal olarak kaldı.Babam ölmeden önce annem ve babam ile güzel bir hayatımız vardı.Evet babam bir ağaydı,ama kız çocuklarını hor görenlerden değildi. 2 yıl önce babamı trafik kazasında kaybettik.Ozamanlar lise 3.sınıf öğrencisiydim.Bu süreçte amacam bize baktı.
Her ne kadar okulumu bitirip ünüversite okumak istesemde amcamın oğlu Serhat abi buna karşı çıktı hep "sen kızsın otur evinde!"derdi.Son sınıfıda annemin yalvarışlarıyla okuya bildim.Amcam Şervan iyi biridir,ama törelere çok düşkündür.
Ben düşüncelere dalmışken annemin sesini ile düşüncelerimden sıyrıldım."Larin hadi kızım kalk, kahvaltı hazırlıyalım."dedi.Annem doğma büyüme izmirliydi.
babamla üniversiteyi okumak için Mardin'e geldinde tanışmışlar.Aileler her ne kadar karşı çıksalarda,onlar yinede bu zorlukları aşarak evlenmişler.
Kapının Birden açılmasıyla irkildim."hadi kızım kalk,bak amcanlarda kalkaçak,kızarlar sonra sofra hazır değil diye"bu evde resmen bizi hizmetçi gibi kullanıyorlardı."tamam anne sen git ben elimi yüzümü yıkayıp geliyorum" dedim.
Annem başı ile beni onaylarak çıktı odadan.Annemin çıkması ile yataktan kalkarak,atım kendimi lavaboya.Lavobadaki işim bitince çıktım lavabodan...
Mutfağa gitmek için kapının kulpunu çevirip çıktım odamdan... Mutfağa girdiğimde Burnuma dolan pişi kokusu ile iki kat daha Açıkmıştım.Bu pişi bu kadar güzel kokarken tadını düşünemiyordum bile.
Gözümü mutfakta gezdirdiğimde Fatma teyze'nin,Ocak başında o enfes kokulu pişileri kızgın yağda kızartığını gördüm.Artık daha fazla dayanamıyacağım için,tezgaha doğru giderek tabaktaki pişiyi aldığım gibi atım ağzıma.
"Keçe dikkatli ol daha yeni koymuştum onları,tabağa...sıcaktır pişiler yakma ağzını."(Kızım) Dedi Fatma teyze şiveli konuşarak.
Pişinin tadı muazzamdı şuan sıcaklığı bile bana işlemezdi.Ağzım doluyken " bu enfes pişileri yememe hiç birşey engel olamaz" dedim bir tane daha ağzıma atarak.
" Peki peki ama sofrada ye bari keçamın burda ayak üstünde olmaz"Fatma teyze yaklaşık beş yıldır bu konakta çalışıyordu.
Başım ile onaylayarak,bir tane daha atım ağzıma.Arkamı döndüğümde cadı yengemi görmem ile pişi ağzımda tıkalı kaldı.Ona hiç birşey yapmama rağmen beni küçüklüğümden beri sevmezdi.Aslında bende ona hiç hiç haz edemiyorum.
