Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökdeniz
---
"Özür dilerim oğlum beklesene!" O mesajdan sonra dayak yemeyi beklerken bir anda Doruğun yere serilmesi sürpriz olmuştu. Doruk'ta hastaneden geldiği gibi yeniden hastanelik olmuştu. Bu sefer emindim ki disiplinlik olacaktık.
"Gökdeniz bıraksana peşimi. Yardım ettim işte benden bu kadar!"
"Tamamda benim yüzümden azda olsa sende yaralandın gel pansuman yapalım."
"Sanki yapmayı biliyorsun." Dediği şey doğru olduğu için bir süre konuşmadım ama hala peşinden gitmeye devam ediyordum. Bir anda durunca yüzümü ensesine çarptım.
"Delirtme beni Gökdeniz. Salsana peşimi oğlum tamam sorun yok müdür sorarsa da senin bir suçun olmadığını söylerim bırak ya!"
"Sence derdim bu gibi mi duruyor."
"Ne o zaman?"
"Arkadaş olmaya çalışıyorum sadece!"
"Sen sadece paramı istiyorsun!" Dediğinden sonra bir süre ağzımı açmış ama konuşamamıştım. Haklıydı, ona bunu ben söylemiştim.
"Özür dilerim. Ben dengesiz biriyimdir, aynı zamanda da para göz... Ama emin ol artık derdim paran falan değil sadece arkadaş olalım istiyorum, beni korudun ve karşılığında sende yaralandın. Büyük ihtimalle de disiplinlik olacaksın. Yine de arkadaş olmak istiyorum kendimi sevdirebilirim sana. İzin ver lütfen."
Biraz duraksadıktan sonra konuştu. "O mesajı atalı daha iki gün bile olmadı Gökdeniz. Beni sadece paradan ibaret gören biriyle arkadaş falan olamazdım. Eminim benim yerimde olsaydın sende olmazdın." Kafamı salladım. Haklıydı, olmazdım. Konuşmaya devam etti.
"Şimdi de gelmişsin artık paranın derdinde değilim diyorsun. Bu dengesizlik normal mi sence Gökdeniz? Hani sana bana aşık mısın falan diye sormuştum ya, oda amacın gerçektende sadece param mı diyeydi. Sende beni yanıltmadın. Söylesene şimdi bana. Sana nasıl hemen güvenebilirim?"
Herşeyde haklıydı. Gerçekten fazla dengesiz bir insandım fakat önemli olan bunu anlamam ve halletmeye çalışmam değil miydi? Kimi kandırıyordum ki, elbette değildi. Kırılan bir kalbi basit bir özürle falan onaramazdım. Kendini değersiz hissettirmiştim ona. Kendini sadece paradan ibaret olarak gördüğümü düşünüyordu. İğrenç bir histi bu.
"O kadar pişmanım ki. Ben böyle hissettirdiğinin farkına varamadım, özür dilerim Ahmet. Değersiz hissetmek berbat bir duygu, sana bunu yaşattığım için affet beni. Arkadaş olalım, sana çok iyi bir arkadaş olurum yemin ederim. Kabul et, bu benim özürüm olsun."
