Kısmen yeni bir kitap daha ne olsun! Oy ve yorum yapmayı unutmayın ♥️
-
----------------------------------------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar 📖~
Merhaba ben Shou Ota. Momoyama Predators'ın dağılan kadrosundan eski bir oyuncu. Takım dağılalı yaklaşık 4 sene oldu. Şu anda Amerillo takımında oynamaya devam ediyorum. Futbol tutkum eskiden olduğu gibi hala içimde. Temel ihtiyaçlarımdan biri haline geldi...
Takım dağıldı dememe kanmayın. Sıklıkla görüşüyoruz. Hepimiz farklı alanlarda ilerlemeye çalışıyoruz. Tek sorun ülkenin farklı yerlerinde olmamız. Bu sebepten pek sık görüşememeye başladık. Başlarda her hafta buluşurduk. Şimdi bu sayı ayda bire düştü. Her ay mutlaka görüşürdük. Yarında o günlerden biri. 2 Eylül...
Auto 9. Sınıf. Reika Erika ve ben 10. Sınıfız. Üçüzler 11, Tagi ise 12. Sınıf.
(...)
Odamda rastgeleyürüyerek telefonuma bakıyordum. Kafamı duvara çarpmam ile başımı kaşıyarak duvara baktım. Yatağımın yanında final maçındaki son fotoğrafımız vardı. Şimdi bir bakınca... Büyümüştük...
Yetişkinlerin bize sağladığı kaplara ister istemez oturmuştuk veya oturma yolundaydık. Bu Ryuuji'nin sözü bu arada. O kadar haklı ki, her zaman ki gibi...
Gerçekten de yavaş yavaş kimilerimiz de birden bire karakterlerimizde sapma meydana gelmişti...
Annem odaya girince ona baktım. Elinde bi tepsi yemek vardı . İstemsizce gülümsedim. Dürüst olayım hâlâ bazı huylarım eskisi gibi.
Annem yemeği masama bıraktı.
Shou- Tadilat bitti mi anne?
Annem bana sıcak gülümsemesini sundu. Yanıma gelip başımı okşayarak " bitti ama daha etrafı toparlamak var" dedi.
Shou- Anne artık bebek değilim, dedim muzdarip bi şekilde. Annemin bana 5 yaşındaymışım gibi davrandığı zamanlar olurdu. Bozulmam hoşuna gidiyordu.
Shou'nun annesi: Ne kadar büyütsün büyü benim gözümde hep çocuksun canım. Şimdi bi düşününce ne çabuk büyüdün.
Shou- Sahiden mi? Ben çok yavaş büyüdüğümü düşünüyorum hâlâ istediğim yaşta sayılmam.
İkimizde gülmüştük.
Shou'nun annesi- Her şeyin bir zamanı var. Bu yaşların tadını çıkar bi daha gelmez, diyip odadan çıktı annem.
Yemek yepsimi yere bırakmış başına oturmuştum. İlk lokmamı ağzıma atmadan kapı hışımla açıldı. Ağzım tamamen açık pirinçle birlikte elimde havada kalmıştı.
