Ateşin İçinde

BÖLÜM 1: LİDER

HERKESE SELAM!

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM SİZLERE ❤

BOL YORUM YAPMAYI UNUTAYIN AAA DOSTLAR 👀

Mafya kitapları yazmak benim için acayip heyecanlı bir şey ve bu kurgum da yeterince havalı😎 

BÖLÜM 1: LİDER 🐅 

***

Bir insan güne küfür ederek başlar mı? Ben başlıyordum. Çok sevgili kız kardeşim yüzünden. Kendisi uysal olmasına rağmen istediği bir şey alma konusunda tam anlamıyla canavara dönüşüyordu. Paulina benden beş yaş küçüktü bazen sanki 30 yaşındaymış gibi olgun davranabiliyordu. Paulina benden beş yaş küçüktü ama kendisi sanki 30 yaşındaymış gibi olgun olabiliyordu.

Bazen değişken ruh haline anlamaz veremezdim.

"Paulina! Biraz daha geç kalırsan senin o saçlarından tutup arabaya bağlarım ve emin ol sokak sokak gezdiririm seni! Çık artık şu evden." Diyerek bağırdığımda, hızlı ve telaşlı adımlarla merdivenleri inen kız kardeşimi gördüm. Sırıttım onu da ancak bu şekilde aşağıya indirebilirdim.

Yanımda soluklanarak durduğunda elini kalbine atıp hızlanan nefesini düzene sokmaya çalıştı. Nefesini düzene soktuğunda bana alttan alttan bakmaya başladı. Ah! Tam da kedi yavrusuna benziyordu.

"Bakma bana öyle kedi gibi. Başka türlü inmiyorsun ve ayrıca tehditlerim de ne kadar başarılı olduğumu da biliyorsun Paulina."

Kız kardeşim kafasını hızla salladı. Bu haline gülmekten başka bir şey yapmadım. Ama tabii ki de karşısında gülmeyecektim. Azıcık yumuşak olsam cıvıyordu. Evden çıkmadan önce annemin bize seslenmesi ile olduğumuz yerde durduk, işte başlıyoruz. Ne zaman dışarı çıksak annemin bize öğütleriyle bunaltırdı. ' her hangi biri size ters bir hareket yaparsa sessiz olun, karşılık vermeyin. Korumalar sizin yerinize cevap verir.' Ve benzeri cümlelerle başımızın etini yerdi.

Ama tabii ki annemi hiç bir zaman dinlemezdim. Asi bir kişiliğim ve laf dinlemez bir yapıp vardı elimde değildi karşılık vermek doğamda vardı. Susmak ise doğama aykırıydı.

Annem telaşlı adımlarıyla soluğu yanımızda aldı. Elleri belinde dimdik bize bakmaya başladı.

"Evet, moya dorogaya mama ( sevgili annem ) gene hangi örgütlerinle bizi delirteceksin" diyerek sordum. Annem ince kaşlarını çatarak bana bakmaya başladığında içimde ona kadar saydım geliyor azarlama seansı.

"Sizi düşündüğümde bunları söylüyorum Milyy (canım). Bunu bilmene rağmen bana asi tavırlarını sergilemekten vazgeçmiyorsun." Durakladığında asıl hedef geliyordu. Babam.

"Ayrıca bu konuyu babanla konuşmamın zamanı geldi." Annemin bir tek babamın yanında bu şekilde davranmadığımı biliyordu. O yüzden ne zaman öğütlerini dinlemek istemesem babamı öne sürerdi.

Oflayarak kafamı salladım. "Anlaşıldı mama. Dinliyorum seni." Dediğimde kardeşimden kısık seste bir inilti çıktığında kafamı ona çevirdim karnını tutuyordu. Ah günü gelmişti. Hem de bugün istediği mağazanın açılış gününde. Fena halde ağlama krizlerine girecekti. Buda şu demek oluyordu onun yerine benim tek gitmem gerektiği anlamına geliyordu.

Annem gözlerini benden çevirip kız kardeşime baktı. Anında yüzü yumuşadığında bana bu şekilde ne zaman baktığını hatırlayamadım. Klasik küçük büyük kardeş ayrımı.

"malysh ( bebeğim ) günün mü geldi?" Diyerek elinin onu karnına koyup yavaş bir şekilde ovmaya başladı. Gözlerimi devirmemek için zor tuttum alt tarafı günü geldi, neden böyle bebek gibi bakılmak zorunda ki?