Ateş Ve Barut

CAMBAZLAR

Hayat olasılıklar üzerine kurulan bir düzenek ne zaman ne olacağı belli olmaz.hayatım boyunca kımseye muhtaç kalmamış kımseden manevi destek istememiş herzaman hayatla mücadelemi kendim vermişimdir yardım isteyenlerin elini itmek benim bencilleştirecek konuma sürüklediğinden dolayı bunu asla yapmadım bencilliğim hep kendime olmalıydı bir başkasına değil.İnsanlar çocuk yaşlarında genelde aile sevgisi görür ve ailelerini örnek alarak büyürler büyüyünce onlar gibi olmak hayallerinin bir parçasıdır.Ama sorun şu ki ne aile sevgisini yaşamış ne ailemi örnek almış neden onlar gibi olmak istemiştim benim kimyama uyamazdı bunlar benim örnek alacak bir annem olmadı bunu hep istedim annemin kızıyım derdim belkide olsaydım elbet ama kötü yönlerimin şaheseri nefret ettiğiniz adam hayatınızı mahveden adam olunca hayaller yerine kabusları yaşıyorsunuz .belkide insan babasından nefret etmemeli ama sorun şu ki baba olmayı hakedecek kadar yuva olmadı bana yuva kelimesi çoğu için aileyi barındırırken benim için neden kafes ? Hayatımı yaşamak zorunda değildim ama ben öyle yaptım asla pes etmedim çünkü düştüğünüzde tutunacak dalınızın olmamasından ziyede güvenecek bir limanınızın olmaması çok acınası bir gerçekti ve gerçeklerle yüzleşmeyi reddeden insanlar korkaklıklarıyla Anılacaklardı ben ise cesaret ve savaşçı birisi gibi kaderimle yüzleşmek ve kabusumu yenmek istiyorum kılıcı keskin olan kazanır diye geçiriyorlar heryerde ama asıl soru şu ki kimin nefreti daha keskin damarlarımda onun kanı Ve onunla savaşmak istiyorum geleceğimin değil geçmişimin karanlığıyla bunu başarmak zorunda kalan bendim onun kuklaları hayatıma dahil değildi. Bu hırsın bir kazananı olacak ne derler bilirsiniz bir ipte iki cambaz oynamaz.